بررسی دیالکتیک هنر در «ترجمۀ ادبی» بر اساس نظریات تئودور آدورنو و والتر بنیامین: نقد ترجمه رمان ناتور دشت
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
احمدزاده بیانی بهروز
|
|
منبع
|
مطالعات زبان و ترجمه - 1396 - دوره : 50 - شماره : 1 - صفحه:87 -106
|
|
|
|
|
چکیده
|
نظریات تئودور آدورنو و والتر بنیامین در خصوص هنر با راهبرد ترجمه متون ادبی ارتباط معنی دار دارد. هر دو نظریه‌پرداز به حقیقت هنری اعتقاد دارند، اما تفاوت آن‌ها در چگونگی درک و انتقال حقیقت و حس هنری است به‌طوری‌که دیالکتیک هنری میان فرم و محتوا حفظ شود. بنابراین ترجمه ادبی فراتر از یک ترجمه خوب تنها به انتقال صحیح پیام محدود نمی‌شود بلکه میزان تاثیر و تداوم اثر در فرهنگ مقصد معیار است. این‌چنین وظایف مترجم ملزم به درک حقیقت هنری و رویارویی با چالش‌هایی است که نیازمند راهکارهای نظری در زیباشناسی، تفسیر و ترجمه می‌باشد. بنیامین با نظریه «هنر بازتولیدپذیر» بر مدل ترجمه بینِ خطی تاکید دارد تا حس منحصربه‌فرد مفاهیم هنری را آزاد سازد و از آن برای آگاهی‌بخشی به مردم استفاده کند، اما آدورنو با ارائه نظریه دیالکتیک منفی بر تداوم حقیقت هنر و بی‌قالب بودن آن تاکید دارد که این دیدگاه با ترجمه تفسیری مطابقت دارد. در این مقاله ایدئولوژی مترجمان مختلف رمان ناتور دشت در درک و انتقال لحن، حس و پیام اثر با توجه به مشابهت اثر با نظریات انتقادی بنیامین و آدورنو مورد بحث و بررسی قرار گرفت. ترجمه محمد نجفی نه‌تنها از نظر امانت‌داری در لحن با نظریه بازتولید هنری بنیامین همخوانی دارد، بلکه از نظر همانندسازی دیالکتیک هنری، با نظریه دیالکتیک متفی آدورنو همخوانی دارد و موفق‌تر از سایر ترجمه‌ها می‌باشد.
|
|
کلیدواژه
|
تئودور آدورنو، والتر بنیامین، ترجمه ادبی، رمان ناتور دشت، احمد کریمی حکاک، محمد نجفی، آراز بارسقیان
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان, گروه زبان انگلیسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
behrouzahmadzadeh@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|