بررسی ظهور «ریزوسفییر» در رمان در وست میلز

مقالۀ حاضر به بررسی «ریزوسفییر» و نقش آن در چالش ساختار حاکم و جغرافیای فرهنگی می‌ پردازد. نویسنده با استفاده از رویکرد «چپ‌ نوگرا» و بهره‌گیری از منتقدانی نظیر دلوز، گاتاری و فوکو و تمرکز بر مقوله ‌های «شیزوئید»، «کولی» و مفاهیمی نظیر «بازقلمروسازی» در پی پاسخ به این پرسش است که چگونه «ادبیّات اقلیت» با جایگزینی «ساختار/مکانیسم» ادیپی با «ماشین» ضد ادیپی می‌ تواند مقولۀ هستی‌ شناختی گفتمان نئولیبرالیسمی را به چالش کشد و نوعی سیّالیّت «ریزوسفییری» بیافریند؟ بدین منظور رمان در وست‌میلز (2019) نوشتۀ دیشون چارلز وینزلو بررسی می ‌شود تا با تمرکز بر مفاهیمی نظیر «هتروتوپیا»، «بدن بدون اندام» و «گریزگاه‌ ها»، ساختار خانوادگی متفاوتی از آنچه تحت تاثیر گفتمان کاپیتالیسمی شکل گرفته به تصویر کشد؛ ساختاری که با تاکید بر سیّالیّت، تقلیل فرد به‌ صرف بُعد اجتماعی (گفتمان ادیپی) را به چالش می ‌کشد و می ‌کوشد مفهوم نوینی از دموکراسی به دست دهد که مبتنی بر ساختار درختی نیست. استدلال می‌ شود که با رهایی از قید دوانگاره ‌ها، علاوه بر جایگزینی گفتمان لیبرالیسمی با «سیاست ‌های خرد»، هویّت نیز به امری سیّال بدل می ‌شود تا «هم‌ نشست » و رابطۀ افقی مبنای روابط انسانی شود.

a study of the emergence of rhizomsphere in winslow’s in west mills

this article focuses on the ‘rhizosphere’ in charles winslow’s (2019) in west mills. deploying deleuze and guattari’s views as well as foucault’s, this study discusses how the notions of ‘schizoid’, ‘nomad’, ‘deterritorialization’ and ‘re-territorialization’ can pave the way for the emergence of a new kind of literature known as ‘minority literature’. furthermore, it is discussed how cultural geography can be redefined by challenging the oedipal mechanism of power and replacing it with an anti-oedipal ‘machine’. to this end, notions of ‘heterotopia’, ‘body without organs’ and ‘lines of flight’ have been discussed. it is argued that for winslow to upset the hierarchical discourse of liberalism, first the arborescent (hierarchical) system of family, as liberalism’s first controlling agent, should be challenged. afterward, other binary oppositions are unsettled. the outcome will be the replacement of the universal liberal system with ‘micropolitics’ and rhizomatic systems which can accomplish a truer version of democracy.