بررسی میزان توجّه و یادگیری زبان‌آموزان بر اساس دو رویکرد آموزشی شناختی و محیطی به‌صورت گفتاری و نوشتاری

با توجّه به رشد فناوری های نوین در امر آموزش، تحقیق و توسعه بیشتر در این زمینه می‌ تواند موجب شناسایی روش‌ های نوین آموزشی برای تهیه‌ کنندگان مطالب درسی و معلّمان شود. ازآنجایی ‌که هدف معلّمان بالا بردن سطح توجّه، آگاهی و یادگیری زبان‌ آموزان است، پژوهش حاضر به بررسی میزان توجّه و یادگیری زبان‌ آموزان بر اساس دو رویکرد متفاوت آموزش زبان انگلیسی می‌‏پردازد. بدین ترتیب زبان‌ آموزان در چهار گروه آزمایشی، ساختارهای زبانی مورد نظر را با دو رویکرد «شناختی» و «محیطی» به‌ صورت گفتاری و نوشتاری آموزش دیدند و میزان توجّه آنها به بازخورد غیر صریح معلّم و یادگیری آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. جامعۀ آماری شامل 120 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه علمی ‌کاربردی در تهران بود. ابزار مورد نیاز جهت گرداوری داده‌ ها شامل مشاهده، مصاحبه و یک آزمون از ساختار های مورد نظر بود. نتایج آماری تحقیق نشان داد که رابطۀ معنا داری بین میزان توجّه زبان‌ آموزان و رویکرد شناختی وجود دارد، امّا رویکرد محیطی در یادگیری ساختارهای مورد نظر تاثیرگذارتر بوده است. همچنین تجزیه‌وتحلیل داده ها نشان داد که حالت ارائۀ مواد آموزشی به‌ صورت گفتاری و نوشتاری تاثیر متفاوتی بر میزان توجّه و یادگیری زبان‌ آموزان ندارد. رویکرد محیطی به ‌عنوان یک روش آموزشی جدید محیط محور که به ابزار کمک‌آموزشی موجود در محیط و تعامل زبان‌ آموزان با آنها تاکید دارد می‌ تواند به ‌عنوان یک نوآوری در آموزش کشور مورد استفاده قرار گیرد.

A Study of Noticing and Grammar Achievement in Two Cognitive and Ecological Perspectives to Language Learning via Oral and Writing Modalities

Given the growth of new technologies in the field of education, further research and development in this field can lead to the emergence of new educational methods for curriculum providers and teachers. Most teachers aim at raising learners’ noticing and developing their language learning competencies. The present paper investigates learners’ noticing and their achievement in certain grammatical structures in two cognitive and ecological perspectives on language learning. In doing so, the learners were assigned to four experimental groups and were taught certain grammatical structures in two different cognitive and ecological approaches through oral and writing modalities. The sample of the study included 120 students from Islamic Azad University and University of Applied Science and Technology in Tehran. Tools used to gather data were observation, interviews after each session, and one grammar test including target structures. The results of the study showed that there was a statistically significant association between learners’ noticing and the cognitive approach to language learning. However, the ecological approach was more effective in learning the given structures. The results of the analysis also revealed that learners’ noticing and their grammar learning were not statistically different in writing and oral groups. The ecological perspective, which is a new educational and ecologicaldriven approach and focuses on language tools in the space and environment and learners’ interactions, can act as an innovative approach in the education system of Iran.