مدل علّی رابطۀ بین اضطراب آزمون و عملکرد در آزمون زبان انگلیسی، با میانجی‌گری انگیزه و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی: مدل معادلات ساختاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین اضطراب آزمون با عملکرد تحصیلی (عملکرد در آزمون‌های کشوری زبان انگلیسی نظام متوسطه)، با واسطه‌گری مولفه‌های انگیزه و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی، انجام شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعۀ آماری شامل دانش‌آموزان سال سوم مقطع متوسطۀ استان اصفهان بود که ابتدا تعداد 340 نفر به‌عنوان نمونۀ آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌های مورد نیاز از آزمون کشوری زبان انگلیسی مقطع متوسطه، پرسشنامۀ اضطراب آزمون (ساراسون، 1984) و مقیاس‌های اضطراب یادگیری و انگیزۀ یادگیری زبان انگلیسی (گاردنر، 2004) استفاده شد که نهایتاً 303 نفر (142 پسر و 161 دختر) اطّلاعات لازم را فراهم نمودند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل عامل تاییدی، آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج حاصل از مدل‌یابی ساختاری نشان داد که دو مولفۀ اضطراب‌زا (اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری) از طریق رابطۀ معکوس با مولفۀ انگیزۀ یادگیری بر عملکرد تحصیلی تاثیر معنادار منفی دارند. اگرچه نقش میانجی‌گری دو مولفۀ انگیزه و اضطراب یادگیری تایید شد، امّا یافته‌ها رابطۀ معنادار مستقیم اضطراب یادگیری با عملکرد تحصیلی را تایید ننمودند. مدل پیشنهادی پژوهش دارای برازش بوده و مورد تایید قرار گرفت و 46 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط مولفه‌های انتخابی مدل مورد تبیین قرار گرفت. بر این اساس می‌توان نتیجه گرفت با کاهش اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی انگیزۀ یادگیری افزایش یافته که به‌‌نوبۀ خود می‌تواند عملکرد آزمونی دانش‌آموزان را ارتقاء بخشد.

On the Relationship between English Achievement Test Performance and Test Anxiety, Mediated by English Learning Anxiety and Motivation: A Structural Equation Modeling

The present study aimed at testing a causal model of structural relationships between test anxiety and English academic achievement with the mediation of learning anxiety and motivation. A correlation/regression analysis using Structural Equation Modeling (SEM) was employed. A random selection procedure yielded an initial sample of 340 English language learners from various high schools in the province of Esfahan. The required data were obtained through Test Anxiety Scale (Sarason, 1984), English Class Anxiety Scale (Gardner, 2004), Motivation to Learn English Scale (Gardner, 2004), and National English Achievement Tests. Out of 340 questionnaires distributed, 303 participants (142 males and 161 females) finally provided data on all scales. Analyses were done through confirmatory factor analysis, and inferential and descriptive statistics. The results of SEM showed that the two stresscausing factors (i.e., test anxiety and learning anxiety) negatively influenced academic achievement through their direct influences on learning motivation. English learning anxiety and motivation mediated the effect of test anxiety on academic achievement; however, the direct effect of learning anxiety on achievement was not confirmed. The proposed structural model was confirmed against the data and 46% of the total variance was explained by its specified factors. Based on the results, a decrease in the extent and level of test anxiety and learning anxiety will increase the level of motivation which, in turn, will increase achievement performance.