هم‌نشینی‌‌های متامدرنیستی در رمانِ کیْ صفر اثر دان دلیلو

به باور بعضی منتقدان، رمان‌های رمان‌نویس آمریکایی دان دلیلو در حوزه‌ مدرنیسم و از نظر برخی دیگر در حوزه‌ پسامدرنیسم نوشته شده‌اند. در مقاله‌ حاضر، آخرین رمان دلیلو به نام کیْ صفر (2016) به‌منظور بررسی حیطه‌ نگارشی آن واکاوی شده است. از آنجایی که متامدرنیسم بر پایه‌ نوسان بین مدرنیسم و پسامدرنیسم بنا شده است، این پژوهش از دیدگاه منتقدانی چون توماس ورمِلن و رابین وَن دِن آکر در مورد متامدرنیسم بهره گرفته است تا در این رمان به بررسی هم‌نشینی‌‌های نوسانی بین مدرنیسم و پسامدرنیسم بپردازد. بدین منظور، چهار عامل متقابل بین مدرنیسم و پسامدرنیسم ررسی شده‌اند که عبارت‌اند از: دیدگاه‌های مثبت‌اندیشانه و شکاکانه نسبت به مرگ و فناوری، صدقِ گفتار و کنایه، شیفتگی و بی‌تفاوتی نسبت به زندگیِ روزمره، و آرمان‌شهر و ویران‌شهر. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که نمی‌توان این رمان را کاملاً مدرنیستی یا کاملاً پسامدرنیستی در نظر گرفت؛ زیرا با این کار بخش متقابل آن نادیده گرفته می‌شود. پژوهش حاضر به این نتیجه می‌رسد که کیْ صفر رمانی متامدرنیستی است؛ زیرا در این رمان گاهی ویژگی‌های مدرنیستی و گاهی مشخصه‌های پسامدرنیستی آن جلوه‌ بیشتری پیدا می‌کنند. رمان همچون آونگی، بینابین این ویژگی‌های متضادِ هم‌نشین نوسان می‌کند و پویایی هردوهیچکدام را به نمایش می‌گذارد.

The Metamodernist Juxtapositions in Don DeLillo’s Zero K

AbstractDon DeLillo’s recent novel, Zero K (2016), simultaneously has both modernist and postmodernist characteristics. Therefore, it cannot be considered a completely modernist novel or a very postmodernist one. Due to such outstanding juxtapositions, the present study suggests that Zero K is a metamodernist novel. As Metamodernism is an oscillation between modernism and postmodernism, this article aims to utilize Timotheus Vermeulen and Robin Van den Akker’s theories on Metamodernism and analyze the metamodern juxtapositions in this novel. In order to apply their theories on the text of this novel, some oppositional modern and postmodern characteristics are chosen to be analyzed. Besides, the point of oscillation between the two poles of modernism and postmodernism is surveyed. Generally, the philosophy of modernism is based on optimism and utopianism. However, the philosophy of postmodernism is entirely focused on skepticism and pessimism. Modernists believe in utopia but postmodernist believe in dystopia. Some of the characters in this novel embody modernism and some of them embody postmodernism. There are moments that they simultaneously become the embodiment of these oppositional states. Furthermore, the language of modernist works is not ironical but the language of postmodernist works is ironical and there is no sign of sincerity in their speeches. Besides, quotidian and routine moments of life are the focus of attention in modernist works but such moments aren’t much valuable in postmodernist works. Such oppositional characteristics exist between modernist and postmodernist in Zero K. The results of this study show that the metamodern juxtapositions are illuminated in this novel through skeptical and optimistic views toward science and technology, sincerity and irony, engagement in and indifference to present moments, and utopia and dystopia. As Zero K oscillates like a swinging pendulum between the abovementioned juxtapositions, and depicts the bothneither dynamic, it can be labeled as a metamodernist novel.