خطاهای تلفظی برخی همخوان‌ها در زبان‌آموزان ایرانیِ زبان انگلیسی: رویکرد بهینگی

یکی از مشکلات زبان‌آموزی برای فارسی‌زبان تلفظ آواهایی است که در زبان مادریشان وجود ندارد. این آواها شامل همخوان‌های انگلیسی /w/، /θ/، /ð/ و /ŋ/ هستند. در نتیجه‌ تداخل زبان اول و دوم، بسیاری از زبان‌آموزان، آوای ناآشنا در زبان مقصد را با آوای مشابه آن در زبان مبدا جایگزین می‌کنند. هدف این پژوهش توصیفی‌تحلیلی تبیین جایگزینی هر یک از همخوان‌های مذکور با همخوان‌های مشابه‌شان در زبان فارسی از طریق استدلال پیرامون محدودیت‌ها و رتبه‌بندی آن‌ها در نظریه‌ بهینگی است تا از این تداخل زبانی در مراحل بعدی زبان‌آموزی جلوگیری شود. بدین‌منظور، 50 دانش‌آموز فارسی‌زبان در سال هفتم (مقطع متوسطه) که قبلاً در هیچ کلاس آموزش زبان انگلیسی شرکت نکرده بودند به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس، از هر یک از آن‌ها خواسته شد ده جمله‌ انگلیسی را بخوانند که حداقل دو واژه از هر جمله حاوی یکی از همخوان‌های /w/، /θ/، /ð/ یا /ŋ/ است. نتایج نشان داد این دانش‌آموزان همخوان‌های انگلیسی را با همخوان‌های مشابه‌شان در زبان فارسی به‌ترتیب به‌صورت [v]، [t]، [d] و [ŋɡ] تلفظ می‌کنند. در برخی موارد با توجه به جایگاه همخوان در هجا، همخوان‌ها با آواهای مشابه دیگری در زبان فارسی جایگزین می‌شوند، مانند تلفظ همخوان‌های [s] و [z] به‌جای همخوان‌های دندانی /θ/ و /ð/ در جایگاه پایانه‌ هجا.

Pronunciation Errors of Some Consonants in Iranian Learners of English: Optimality Theory

Abstract;One of language learning difficulties for Persian speaking learners is the pronunciation of sounds that do not exist in their mother tongue. These sounds include English consonants /w/, /θ/, /ð/, and /ŋ/. Due to the interference of the first language (L1) and the second language (L2), most Persian speaking learners replace the unfamiliar sound in L2 with a similar one in L1. This research, adopting a descriptiveanalytic approach, aims to investigate the substitution of each English consonant with their corresponding consonants in Persian through argumentation around their constraints and ranking of Optimality theory in order to avoid interference in the later stages of language learning. To this end, 50 seventhgraders (middle school students) were randomlyselected from those who had not previously attended any English class outside school. Then they were asked to read 10 sentences containing at least 2 words with one of the English consonants /w/, /θ/, /ð/ or /ŋ/. The results show that these students substitute English consonants /w/, /T/, /D/, and /N/ with their corresponding counterparts in Persian [v], [t], [d], and [Nɡ], respectively. In some cases, depending on the consonant position in the syllable, they are replaced by another similar consonants in Persian, as [s] and [z] instead of /T/ and /D/ at coda position.