بازتاب مفهوم مرگ در اندیشه آلبر کامو و صادق هدایت

آلبر کامو، نویسنده و متفکر فرانسوی که در سال 1957 به دریافت جایزه نوبل ادبی فائق آمد، از جمله نویسندگانی است که تاثیر قابل توجهی بر جریان روشنفکری و نویسندگی ایرانی داشته است. کامو را جزء نویسندگان پوچ‌گرا بر می‌شمارند که در آثارش به مفاهیمی همچون بیهودگی، مرگ، خودکشی و طغیان می‌پردازد. صادق هدایت نیز یکی از نویسندگان و روشنفکران ایرانی است که مفهوم مرگ به‌طور ویژه بر آثارش سایه انداخته است. از آن جایی که برخی صادق هدایت را دنباله‌رو کامو در فلسفه پوچی می‌دانند، بررسی تطبیقی مفهوم مرگ که یکی از اساسی‌ترین مفاهیم در آثار هر دو نویسنده است، ارزشمند می‌نماید. هر یک از دو نویسنده مورد بحث با توجه به اعتبار بالای خود در مقیاس ملی و بین‌المللی، مورد بررسی‌های ادبی و فلسفی قرار گرفته‌اند. این تحقیق نیز خواهد کوشید تا به نوبه‌ خود با رویکردی تطبیقی، از ورای اندیشه‌ کامو و هدایت به بررسی و بحث مفهوم مرگ بپردازد و به‌دنبال پاسخی برای این سوال باشد که این دو نویسنده در مسیر پوچ‌گرایی به کدام مقصد می‌اندیشند و نقاط مشترک یا اختلاف این مقاصد چیست.

The Reflection of Death in the Works of Camus and Hedayat

Abstract;Albert Camus, the French writer and philosopher who won the Nobel Prize for Literature in 1957, is one of the writers who had a great influence on Iranian intellectuals and writers. Camus is considered as an absurdist writer who always paid attention to certain notions such as death, suicide and revolt in his works. Sadegh Hedayat is an Iranian writer whose works feature the notion of death. Because some critics consider him as Camus apos;s disciple in absurdism, the comparative study of the notion of death, which is one of the principle notions in the works of these two writers, seems important and interesting. Considering the significant importance of these two writers, each one was the subject of literary and philosophical studies in both national and international research. This study, using a comparative approach, attempts to examine the notion of death, in thoughts of Camus and Hedayat. It also seeks an answer for this question: Does the notion of death have the same place in the thoughts of these two writers?