تحلیل گفتمان انتقادی خطبه‌های علی (ع) در جریان بیعت عمومی

نظریه گفتمان انتقادی، بافت متنی رادر کنارعوامل بیرونی دخیل در تولید متن(بافت موقعیتی) تحلیل می‌کند. در این میان چگونگی بازنمایی تقابل های گفتمانی در متون تاریخی یکی از مهمترین مباحث نظریه تحلیل گفتمان انتقادی است. خطبه ها با تولید شفاهی و انعکاس واقعی ارزش های حاکم بر جامعه نقش مهمی در تقویت یا تضعیف گفتمان ایفا میکنند. بررسی خطبه های علی(ع) در جریان بیعت عمومی مردم با ایشان، به عنوان نمادتسلط قدرت گفتمان انتقادی بر گفتمان طبیعی شده پس از پیامبر(ص)، میتواند ایدئولوژی گفته پرداز و چرایی تقابل گفتمان علوی با گفتمان های حاکم بر جامعه را تبیین نماید.روش پژوهش در مقاله، کیفی و بر اساس نظریه تحلیل گفتمان انتقادی نورمن فرکلاف است. نتیجه بحث نشان میدهد، امیرمومنان(ع) محور خطبه های خود را بازتولید گفتمان حق در مقابل باطل قرار داده و با کاربست ساختار ایدئولوژیک که در پیشزمینه ذهنی مخاطبان نهفته است، ضمن انتقاد از گفتمان‌های پیشین تلاش دارد، نظم گفتمانی نوینی را پیریزی نماید.

Critical Discourse Analysis of Imam Ali’s sermons during public allegiance

Critical discourse theory analisis textual context along with external factors involed in text production. In the meantime, how to represent discourse confrontations in historical texts is one of the most important topics in the theory of cirtical discourse analisis. Sermons play an important role in strengthening or weakening discourse through oral production and the true reflection of the values that govern society. Examining Imam Ali,s sermons during the general allegiance of the people to him, as a symbol of the dominance of the power of critical discourse after the Prophet, can explain the ideology of the narrator and why the a Alawite discourse of society. The research method in the paper is qualitative method based on Norman Farcalf’s theory of critical discourse analysis. The results of the discussion show that Amiral Mu’minin [AS] focused his sermons on re producing the discourse of truth against falsehood and tried to criticize the previous discourse by using the ideological structure that lies in the mental background of the audience ,while criticizing the previous discourses.