>
Fa   |   Ar   |   En
   روش واژه‌شناسی قطب‌الدین راوندی در شرح نهج‌البلاغه  
   
نویسنده موسوی حمید ,مردانی مهدی
منبع پژوهش نامه علوي - 1397 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:81 -98
چکیده    قطب‌الدین راوندی از شارحانمتقدّم نهج‌البلاغه است که در تبیین کلمات امیرالمومنین(ع) توجه ویژه‌ای به واژگان غریب نهج‌البلاغه داشتهو شرح خود را با رویکردی ادبی تالیف کرده است.مقاله حاضر کوشیده است تا به روش توصیفی تحلیلی، روش لغوی قطب‌الدین راوندی در کتاب منهاج‌البراعه فی شرح نهج‌البلاغه را بررسی و نقش واژگان در فهم حدیث را تبیین نماید و چگونگی بهره‌گیری وی از ویژگی‌های این‌دست از متون نهج‌البلاغه را نشان دهد. قطب‌الدین راوندی در بیان معانی مفردات گاه بااستناد به کتب لغت و گاه بدون استناد به دیدگاه لغویون و عمدتاً به صورت تقلیدی اقدام کرده و به مولفه‌هایی چون: گوهر معنایی، فروق اللغه، ترادف معنایی، معانی و واژگان اضداد، مشترک لفظی، ابدال در کلمات، ادغام و اعلال واژگان، توجه نشان داده و به تبیین معنای واژگان نهج‌البلاغه پرداخته است.
کلیدواژه شرح منهاج‌البراعه، قطب‌الدین راوندی، واژه‌شناسی، مفردات نهج‌البلاغه، غریب الحدیث
آدرس دانشگاه قرآن و حدیث, ایران, بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی, پژوهشکده علوم اسلامی, ایران
پست الکترونیکی mardani1400@gmail.com
 
   The character of Imam Ali and Ahl al-Bayt (AS) in Tazkerat ol Olia of Attar Neishabori  
   
Authors mousavi sayyed hamid ,mardani mahdi
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved