کانت و عمل اخلاقا نادرست: جمع بین رای حکیمین

آیا انسان در عین حال که می‌داند عملی نادرست است به انجام آن مبادرت می‌ورزد؟ پاسخ سقراطی افلاطونی به این سوال منفی است. به نظر ایشان شرط لازم و کافی برای عمل درست و فضیلتمندانه علم به درستی آن است. مفهوم مخالف این آموزه، هم از طرف فلاسفه و هم از دید مردم عادی مورد تردید واقع شده است. افراد بسیاری را می‌بینیم که در حالی که می‌دانند عملی اخلاقا نادرست است، به انجام آن مبادرت می‌کنند. این پدیده متداول را چگونه می‌توان تبیین کرد؟ در این مقاله به تبیین کانت در این خصوص پرداخته شده است. این بررسی عمدتا با محوریت کتاب دین در محدوده عقل تنها، با نگاهی گذرا به بنیادگذاری و در مواضعی مقایسه با آراء افلاطون و ارسطو صورت گرفته است. ترتیب مطالب به این صورت است که پس از تعریف عمل اخلاقا نادرست (شر بنیادی) و به زمینه‌های خیر و شر در انسان پرداخته شده و پس از آن به تبیین کانت از انتخاب شر و نسبت این انتخاب با علم به نادرستی چنین عملی بررسی شده و سرانجام نسبت این تبیین با آراء دو فیلسوف(افلاطون و ارسطو) بررسی و نتیجه‌گیری شده است.

kant and morally wrong action: collect between the views of two great philosopher

does human do a morally wrong action, inspite of knowing its wrongness? socrates-plato’s answer to this question is negative. to know whether an action is right is the necessary and sufficient condition to do it. however, this answer is not completely accepted neither by some philosophers like aristotle, nor by ordinary people. we see many people who know that an action is morally wrong but initiate to do it. in this paper, i will try to explain kant’s answer to this common phenomenon by focusing on his religion within the boundaries of mere reason and by having a glimpse into groundwork, and compare his answer to plato’s and aristotle’s. for this purpose,, firstly the definition of radical evil (morally wrong action), then the good and evil disposition in human nature, and finally choosing the evil action and the relation between choosing an evil action and knowing its badness is studied.