تفسیر هیدگر از اصل این‌همانی به‌مثابۀ امکان نظام آزادی نزد شلینگ

رسالۀ پژوهش‌های فلسفی در باب ذات آزادی انسان (1809) شلینگ، تلاشی برای بنیان‌گذاری نظام آزادی است. محوری‌ترین مفهوم در نظام شلینگ، مفهوم «این‌همانی» است که با تفسیر صحیح آن و یافتن وحدت میان مفاهیم متضاد آزادی و ضرورت، دغدغۀ اصلی او در نظریۀ ایدئالیسم مطلق توجیه می‌شود. اصلی که در جستجوی بنیادی برای شکل‌گیری نظام و راه حلی برای سازگاری نظام و آزادی به آن تمسک می‌جوید این‌همانی ‌به‌معنای صحیح آن است که در همه خدا انگاری به‌عنوان تنها نظام ممکن عقل ممکن می‌گردد. تمرکز هیدگر بر تفکر شلینگ با نگارش رسالۀ شلینگ در باب ذات آزادی انسان و تفسیر چندین‌بارۀ او در سال‌های 1936 و 1941 اهمیت این رساله در تاریخ اندیشۀ غربی را آشکار کرد. هیدگر چگونگی امکان نظام آزادی را مطابق با تفسیری از اصل این‌همانی که نشان‌دهندۀ اتصال و پیوند درونی موجودات در بنیاد هستی است، ممکن می‌داند و این به‌معنای اندیشیدن در ذات هستی است. در این پژوهش نشان داده می‌شود که بنا بر نظر شلینگ چگونه سوءتفسیر از این اصل، امکان ناسازگاری نظام و آزادی را در تعبیرهای مختلف همه‌خداانگاری فراهم می‌آورد و تفسیر هیدگر از این اصل چگونه راه به پرسش از چیستی اصل واحد و بنیادین موجودات [تئوس] می‌برد.

heidegger’s interpretation of the principle of identity as the possibility of a freedom system to schelling

schilling’s treatise on the philosophical studies of the essence of human freedom (1809) is an attempt to establish a system of freedom. the most central concept in schelling’s system is the concept of &identity&, which, with its correct interpretation and finding unity between the opposing concepts of freedom and necessity, justifies his main concern in the theory of absolute idealism. the principle that is pursued in the fundamental search for the formation of the system and the solution for the compatibility of the system and freedom is identity in the true sense that in pantheism as the only possible system of reason is possible. heidegger’s focus on schelling’s thought revealed the importance of schelling in the history of western thought by writing schelling’s treaties on the essence of human freedom and his multiple interpretations in 1936 and 1941. this study shows how, according to schelling, a misinterpretation of this principle allows the incompatibility of system and freedom in different interpretations of pantheism, and how heidegger’s interpretation of this principle leads to the question of what is the single and fundamental principle of beings.