آثار ایدئالیسم زبانی ویتگنشتاین در تبیین مفاهیم اجتماعی و طبیعی؛ با بررسی قرائت آنسکوم و نقد آن

الیزابت آنسکوم اندیشه های ویتگنشتاین (در کتاب تحقیقات فلسفی) را در باب زبان، یک ایدئالیسم زبانی ناقص توصیف می کند. زیرا ویتگنشتاین بر اساس تفسیر آنسکوم قواعد و هنجارهای اجتماعی را به نحوی تبیین می کند که با ایدئالیسم زبانی مطابقت دارد ولی تبیین ویتگنشتاین از مفاهیم مربوط به ذوات طبیعی کاملا با ایدئالیسم زبانی مطابقت ندارد. به نظر آنسکوم، ویتگنشتاین اعیان را به نحو ایدئالیستی تبیین نمی کند و آنها را مستقل از زبانْ مفروض می گیرد. در اینجا پس از بیان استدلالِ آنسکوم در دفاع از ادعای فوق، آن را مورد انتقاد قرار می دهم. انتقاد مذکور با توجه به استدلال مفسرینی صورت می گیرد که از این موضع دفاع می کنند که ایدئالیسم زبانی ویتگنشتاین را نباید به صفت «ناقص» موصوف کرد. بر اساس تحلیلی که در اینجا ارایه خواهد شد، مفاهیم مربوط به هویت های فیزیکی و ذوات طبیعی نیز از نگاه ویتگنشتاین با اتکا به آنچه ایدئالیسم زبانی می خوانیم، توضیح داده می شوند. این ادعا را با اتکا به -اولا- نگاه کلی نویسنده کتاب تحقیقات فلسفی به معنا و -در ثانی- خصلت خودارجاع دهندگی زبان و گستره آن -از نگاه او- مستدل خواهیم کرد.

the effect of wittgenstein’s linguistic idealism on the explanation of social and natural concepts; by a critical assessment of anscombe’s interpretation

elizabeth anscombe describes wittgenstein’s ideas (in his book philosophical investigations) on language as a partial linguistic idealism. because, wittgenstein, according to anscombe, interprets social rules and norms in a way that is consistent with linguistic idealism, and his explanation of concepts of natural essences is not entirely consistent with linguistic idealism. according to anscombe, wittgenstein doesn’t explain objects idealistically and he takes them presumed independently of language. here, after expressing anscombe’s argument in defense of the above claim, i will criticize it. this critique is based on the argument of commentators who defend the position that wittgenstein’s linguistic idealism should not be described as &partial&. based on the analysis presented here, the concepts of physical identities and natural essences are also explained, from wittgenstein’s point of view, by relying on what we call linguistic idealism. we will defend this claim by relying, firstly, on the general view of the author of philosophical investigation on the meaning and, secondly, on the self-referring nature of language and its scope, in his view.