تاملّاتی در تعلیم وتربیت، براساس آموزه های (Lehre) هایدگر در هستی و زمان تعلیم وتربیت تیمارخواهانه

این مقاله تلاش می کند تا تعلیم و تربیت را از منظر هایدگر بر اساس کتاب هستی و زمان واشکافی کند، این اثر دیگرگونه راهی را در مواجهه با دانش (wissenschaft) و بالتبع پدیده ی تعلیم و تربیت بر ما می گشاید. هایدگر با روش پدیدار شناسی و با  تفکر در مفهوم لوگوس و پدیدار، آشکار می کند ؛ که لوگوس به معنی مجال دیدن دادن و پدیدار خود را در خود نشان دادن است ، این معنا از پدیدارشناسی مجالی برای نشان دادنِ خود چیزها به شیوه ی خود است . دازاین روشنگاهی، برای خود نشان دادن چیزها ، با گشودگیِ زمانمندانه ، در نسبت دلمشغولانه با چیزها و در نسبت تیمارخواهانه با دازاین های دیگر است ؛که این امر سبب بروز و مجال بروز دادن به حقیقت چیزها می شود. در تعلیم و تربیت براساس آموزه های هایدگر؛ موضوع تعلیم و تربیت به نحوی دلمشغولانه در نسبت با چیزهایِ جهان پیرامونی مجال بروز می یابد و رابطه ی مربی و مترّبی براساس تیمارداشتِ رهاکننده ، برای رخدادِ حقیقتی نو، سبب سازِ می شود . در این شیوه از تعلیم و تربیت ؛ گشودگیِ به چیزها سبب می شود که موضوعات تعلیم و تربیت را نه امری سوبژکتیو به گونه ی شناختی  و نه امری ابژکتیو ، که دازاین درآن مشارکت ندارد ، تلقی کنیم ؛ بلکه براساس روی آورندگی به چیزها در زمان ، هر مواجهه ای با حقیقت، در نسبت با هستی چیزها بروز می کند.

thoghts on the education،on Heidegger in Bing and time

This article is an attempt to appraise the question of education based on Heidegger’s perspective as delineated in his work Being and Time. This work opens up a different venue on issues of education and knowledge. Heidegger unfolded to us with his phenomenology of method and thinking on the concept of Logos and Phenomenon: Logos means allowing to visit and phenomenon means showing yourself to yourself. This sense of phenomenology is an opportunity to show things in your own way. Dasein  is the clearing (lichtung) for showing things with temporal disclosedness in concerning ratio with things  and solicituding ratio with the other daseins – to make it possible  to unfold and allow in unfolding  the truth of the things. In the education on the base of Heidegger’s lessonsthe subject of education appears to be somewhat concerning in relation to the things of the environment’s world. The relationship between a teacher and a student with mode of leaping aheadsolicituding leads to a new (truth) event. When we approach education in this fashion then we move beyond dualistic ways of conceptualizing education based on subjectobject relationship and instead conceptualizing in a way that dasein is part and parcel of this sojourn. But on the basis of the intention to the things (temporality) every confrontation with the truth appears in relation to the Being of things.