تعیین پهنه های حساس به وقوع لغزش با استفاده از روش آنتروپی شانون (مطالعه موردی : حوضه آبخیز چهاردانگه - استان مازندران)

زمین لغزش، یکی از مهم ترین خطرات ژئومورفولوژیکی با خسارات اکولوژیکی و اقتصادی قابل توجّه است. منطقۀ مورد مطالعه به دلیل شرایط فیزیوگرافی و آب‌وهوایی از مناطق حساس و در معرض خطر زمین لغزش محسوب می گردد. پژوهش حاضر با هدف تعیین عرصه های حساس به وقوع زمین لغزش با استفاده از شاخص انتروپی شانون در حوزۀ آبخیز چهاردانگه (استان مازندران) صورت پذیرفته است. به این منظور، ابتدا نقشۀ پراکنش زمین‌لغزش منطقه با استفاده از تصاویر گوگل ارث و بازدیدهای گستردۀ میدانی تهیه گردید. نقشه های عوامل تاثیرگذار بر وقوع زمین‌لغزش شامل درجۀ شیب، جهت شیب، انحنای سطح، انحنای نیم رخ، طبقات ارتفاعی، شاخص رطوبت توپوگرافی، شاخص وضعیّت توپوگرافی، شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده، کاربری اراضی، زمین‌شناسی، فاصله از گسل، فاصله از شبکه آبراهه، فاصله از جاده، تراکم گسل، تراکم زهکشی و تراکم جاده در محیط نرم‌افزار arcgis تهیه شد. نتایج اولویت‌بندی عوامل موثّر با استفاده از شاخص انتروپی نشان داد که لایه های ارتفاع، درجۀ شیب، انحنای سطح و کاربری اراضی بیشترین تاثیر را بر رخداد زمین‌لغزش های منطقه، داشته اند و 05/51 درصد منطقۀ مورد مطالعه در طبقه حساسیت زیاد و خیلی زیاد نسبت به وقوع زمین لغزش قرار دارد. همچنین ارزیابی نقشۀ حساسیت تهیه شده با استفاده از منحنی roc و 30 درصد نقاط لغزشی بیانگر دقت خوب مدل مذکور برای منطقۀ مورد مطالعه است.