آتش‌سوزی‌ها در توده‌های جنگل‌کاری تنک‌شده و تنک‌نشده در شمال ایران

در جنگل‌کاری‌های پهن‌برگ و سوزنی‌برگ، تیمارهای جنگل شناسی برای افزایش تاب‌آوری از طریق بهبود تنوع ساختاری و کلاسه سنی در شمال ایران، اعمال شده است. این تیمارها شامل دست‌کاری‌های مکانیکی مانند تنک‌کردن بود که با تیمارهای کاهش ماده سوختنی سطحی مانند سوزاندن تجویزی همراه نبود. هدف از این مطالعه تجزیه‌وتحلیل چگونگی اثر تنک‌کردن جنگل شناسی در سطح توده بر رفتار آتش در مقیاس سیمای سرزمین است. از سیستم مدل‌سازی آتش flammap با الگوریتم حداقل زمان حرکت (mtt) برای شبیه‌سازی اثر تنک‌کردن بر رشد آتش بر اساس الگوهای مکانی و زمانی احتراق تاریخی و شرایط آب‌وهوا و رطوبت ماده سوختنی مرتبط در سیمای سرزمین جنگل سیاهکل استفاده شد. شبیه سازی ها تحت دو سناریو مختلف رطوبت ماده سوختنی انجام شد: 1) رطوبت ماده سوختنی ثابت با تنک‌کردن توده ها و 2) رطوبت ماده سوختنی کاهش یافته با همان درجه تنک‌کردن. نتایج نشان داد که تنک‌کردن به تنهایی می تواند تا حدودی در کاهش شدت آتش موثر باشد، به‌نحوی‌که سهم سیمای سرزمین با مقادیر کم احتمال سوختن، طول شعله شرطی و اندازه آتش، افزایش یافت. این روند در مقادیر زیادتر این مولفه‌ها یکسان نبود. اگرچه رطوبت ماده سوختنی ریز در توده های تنک شده کمتر از توده های تنک نشده بود، این تفاوت رطوبت ماده سوختنی ناشی از تنک‌کردن توده بر رفتار آتش در سطح سیمای سرزمین تاثیر مهمی نداشت. یافته‌های این مطالعه برای ارزیابی اثربخشی کاهش ماده سوختنی ناشی از تنک‌کردن (بدون آتش تجویزی) می‌تواند از طریق مدیریت بهتر آتش و ماده سوختنی و سایر اهداف استفاده از زمین در مناطق مستعد آتش‌سوزی موردتوجه قرار گیرد.

wildfires in thinned versus unthinned plantation-type stands in northern iran

silvicultural treatments have been applied in the last decades to broadleaf and conifer plantations to increase resilience by enhancing structural and age-class diversity in northern iran. the treatments included mechanical thinning manipulations, not followed by surface fuel reduction treatments like prescribed burning. the goal of this study was analyzing  the impact of stand-level silvicultural thinning on landscape-scale wildfire behavior. flammap minimum travel time (mtt) fire modeling system was used to simulate the impacts of thinning on fire growth and behavior based on spatial and temporal patterns of historical fire ignitions and associated weather and fuel moisture conditions within a forest landscape. simulations were done by setting two different fuel moisture scenarios: 1) fuel moisture is fixed as the stands thinned, and 2) fuel moisture is reduced with the same degree of thinning. the results showed that thinning alone can be somewhat effective at mitigating the wildfires; as the landscape proportion with low burn probabilities (bp), conditional flame lengths (cfl), and fire sizes (fs) increases. this trend was not the same at higher values of these parameters. although fine fuel moisture in thinned stands was lower than in unthinned stands, the fuel moisture difference resulting from stand thinning did not substantially influence fire behavior at the landscape level. the findings of this study can be used for better fire and fuel management and other land-use objectives in fire-prone areas.