شناسایی مولفه‌های تاثیرگذار بر کاربست اصول گفتمان‌های نوظهور تاب‌آوری (هیوگو) در باب نظام مدیریتی شهرها (مطالعه موردی: کلان‌شهر تبریز)

سیستم‌های شهری در حال حاضر با چالش‌های بزرگی در ارتباط با افزایش انواع مخاطرات و اثرات آن‌ها روبه‌رو هستند؛ ازاین‌رو برنامه‌ریزی در راستای ارتقای تاب‌آوری سیستم‌های شهری با توجه به اصول مطرح‌شده در سازمان‌ها و گفتمان‌های بین‌المللی و کاربست آن‌ها در نظام مدیریتی شهرها ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. بدین منظور هدف از پژوهش حاضر شناسایی مولفه‌های تاثیرگذار بر کاربست اصول گفتمان‌های نوظهور تاب‌آوری (هیوگو) در باب نظام مدیریتی کلان‌شهر تبریز است. روش تحقیق آمیخته (کمی-کیفی) با هدف توسعه‌ای-کاربردی و ماهیت توصیفی-تحلیلی است که به‌منظور گردآوری اطلاعات از روش پیمایشی یعنی پرسشگری از نخبگان دانشگاهی و مدیران و مسئولان حوزۀ مدیریت بحران شهر تبریز که بر اساس روش دلفی هدفمند 100 نفر به‌عنوان حجم نمونه برآورد گردیده و مشاهدات میدانی استفاده شده است. همچنین در راستای بررسی روایی تحقیق از روش اعتبار محتوا، سنجش پایایی تحقیق از روش آلفای کرونباخ و تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزار amos بهره گرفته شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که اصول 10 گانۀ مدیریتی تاب‌آوری بر مبنای دیدگاه هیوگو به‌ویژه در ابعاد ساماندهی و هماهنگی، به‌روزرسانی اطلاعات، آموزش جوامع محلی و اقدامات بازرسی در نظام مدیریتی کلان‌شهر تبریز دارای وضعیت مساعدی نیست. مهم‌ترین مولفۀ تاثیرگذار بر کاربست اصول 10 گانۀ این رویکرد در باب نظام مدیریتی کلان‌شهر تبریز، تحقق مدیریت واحد و حمایت‌کننده با ضریب 0/83 است. پس‌ازآن نیز به ترتیب بیشترین اثرگذاری مربوط به مولفه‌های دیدگاه سیستمی، هماهنگی و هم‌افزایی نهادی و مشارکت و ساختار تشکیلاتی یکپارچه با ضرایب 0/69، 0/63 و 0/58 بوده است.

identifying the components affecting the application of the principles of emerging resilience discourses (hugo) in the management system of cities (case study: tabriz metropolis)

urban systems are currently facing major challenges regarding increasing the types of hazards and their effects. therefore, planning to improve the resilience of urban systems according to the principles of the organizations and international discourses and their applying in the management system of cities is an necessity. the purpose of this study is to identify components effective in the application of the principles of emerging resilience discourses (hugo) on the management system of tabriz metropolis. mixed method was used for the descriptive-analytical study. questionnaire was used to collect the required data. academic elites, managers and officials of crisis management in tabriz were included to answere the questions iusing delphi method. the sample consisted of 100 participants. moreover, content validity method was used to check the validity of the research, cronbach’s alpha method was used to measure the reliability of the research, and structural equation modeling in amos software was used for data analysis. the results showed that 10 principles of resilience management in management system of tabriz metropolis is not good, especially regarding such dimensions as organization and coordination, information updating, training local communities, and supervising measures. the most important component that affects the application of the principles is the existence of a uniting and supportive management with a coefficient of 0.83, followed by “systemic attitude”, “institutional coordination and synergy”, and “participation and integrated organizational structure” with coefficients of 0.69, 0.63, and 0.58, respectively.