روند وردایی فرین‌های اقلیمی براساس شاخص‌های ترکیبی تغییر اقلیم در گستره ایران

تغییرات آب‌وهوایی و گرمایش جهانی اثرات بسیار زیادی بر جوامع و بوم سامانه‌ها دارد. شناسایی حوادث فرین آب‌وهوایی در مقیاس مکانی و زمانی، به‌منظور برنامه‌ریزی جهت کاهش آثار سوء و افزایش استراتژی‌های انطباق بسیار حائز اهمیت است. استفاده از شاخص‌های ترکیبی شناخت بهتری از وضعیت روند تغییرات آب‌وهوایی را ارائه می‌دهد. لذا مجموعه‌ای از شاخص‌های ترکیبی ارائه شده توسط گروه بین‌المللی ارزیابی آب‌وهوایی اروپا (eca &d) ، به‌منظور ترسیم بهتر روند فرین‌های آب‌ وهوایی در گستره ایران استفاده شده است. بر این اساس داده‌های روزانه 47 ایستگاه سینوپتیک کشور در دوره آماری 1981 تا 2015 استخراج و مورد آنالیز قرار گرفت. در این پژوهش شاخص‌های سردخشک، سردمرطوب، گرمخشک، گرممرطوب، شاخص اقلیم گردشگری و شاخص جهانی حرارتی محاسبه شده است. نتایج این پژوهش نشان دهنده رخداد تغییر اساسی در رفتار مقادیر فرین ترکیبی دما و بارش در سه دهه گذشته است. کاهش در فراوانی حالت‌های سرد و افزایش در فراوانی حالت‌های گرم در بیش از 80 درصد ایستگاه‌ها دیده می‌شود. همچنین، شاخص جهانی دما نیز نشان دهنده افزایش معنی دار فراوانی روزهای با تنش گرمای شدید (ºc32-38) و کاهش معنادار فراوانی روزهای بدون تنش گرمایی (ºc9-26) است که در مقایسه با سایر شاخص‌های ترکیبی دما و بارش از پیوستگی فضایی مناسبی در سطح ایران برخوردار است. روند شاخص اقلیم گردشگری (tci)، شامل دو زیر مجموعه، تعداد روزهای با tci≥60 و تعداد روزهای با tci≥80 نیز تغییرات مشابهی دارد و پیوستگی ضعیف‌تری را در سطح کشور نشان می‌دهد. بیشینه وردایی معنادار فرین‌های ترکیبی در بخش‌های شمال‌غربی کشور دیده می‌شود که می‌تواند در برنامه‌ریزی برای کاهش آثار سوء و افزایش سازگاری در کشور مورد توجه قرار گیرد.