بهره‌برداری بهینه از سامانه‌ی آبکشی متوالی سامانه‌ی انتقال آب شیراز با استفاده از الگوریتم ‌ژنتیک

با افزایش جمعیت و کمبود منابع کارمایه، استفاده و بهره‌وری بهینه از منابع مزبور از اهمیت خاصی برخوردار است. از جمله این منابع، کارمایه برق است که در ایستگاه‌های آبکشی نقشی اساسی را ایفا می‌کند. گاهی طولانی بودن مسیر انتقال آب و یا اختلاف ارتفاع زیاد در طول مسیر، ایجاب می‌کند که ایستگاه‌های آبکشی به صورت متوالی طراحی گردند. با تعیین برنامه ی زمانی مناسب بهره‌برداری از تلمبه‌های یک سامانه ی انتقال آب می‌توان صرفه جویی قابل توجهی را در هزینه ی کارمایه ی مصرفی ایجاد کرد. در این پژوهش برنامه ی بهره‌برداری از یک تلمبه‌ به صورت رشته‌ای از مقادیر صفر و یکی به گونه ‌ای تعریف شد که هر یک از خانه‌های این رشته وضعیت روشن یا خاموش بودن آن تلمبه را در یک دوره ی زمانی به خصوص نشان ‌دهد. مسئله ی تعیین برنامه ی بهره‌برداری بهینه تلمبه‌ها به صورت تعیین بهترین رشته ی صفر و یکی شناسه شد. یک شبیه بهینه‌سازی شبیه‌سازی، مبتنی بر الگوریتم ژنتیک برای مسئله ی تعیین برنامه ی بهره‌برداری بهینه از تلمبه‌ها ارائه گردید. در این شبیه الگوریتم ژنتیک در محیط matlab با بخش هیدرولیکی نرم افزار epanet 2، به عنوان مرجعی از فرامین و اطلاعات تلفیق شد. از شبیه پیشنهادی برای تعیین برنامه ی بهینه ی بهره‌برداری از سامانه ی انتقال آب از آبگیر سد درودزن به شهر شیراز، و در یک روز معمولی استفاده شد. نتایج نشان دادند که هزینه ی کل کارمایه ی مصرفی در حالت بهر‌ه‌برداری بهینه 29 درصد کمتر از هزینه ی متوسط برق مصرفی در یک روز میانگین است. مقایسه ی برنامه ی ‌بهینه ی بهره‌برداری استخراج شده با نتایج پژوهش های پیشین، و همچنین شرایط بهره برداری عادی، توانایی شبیه را نشان می دهد.