تدوین نمودار سازمانی مناسب برای مدیریت تقاضای آب کشاورزی در ایران

توجه جدی به مدیریت تقاضای آب کشاورزی بر اثر افزایش میزان تقاضا برای آب، امری اجتناب‌ناپذیر است. مدیریت تقاضای آب شامل فعالیت هایی می‏باشد که ممکن است باعث کاهش تقاضای آب، افزایش بازده مصرف آب گردیده، و از آلوده شدن یا دسترسی به منابع آب جلوگیری کند. در مطالعات منابع آب، قوانین مختلفی تصویب شده‏اند، ولی برخی از این قوانین هیچ گاه به مرحله اجرا نرفته اند؛ بنابراین، در تحقیق حاضر ساختار موجود کشور با نظرسنجی از کارشناسان بخش آب بررسی شد. برای این منظور از ابزار پرسشنامه استفاده شد. این پرسشنامه به وسیله‌ِی 38 نفر از کارشناسان و دست‌اندرکاران بخش آب پاسخ داده شد. ضریب آلفای کرونباخ 0/701 به دست آمد، که نشانگر اعتبار قوی پرسشنامه می‏باشد. نتایج ارزیابی نشان دادند که کارشناسان با تغییر ساختار مدیریت منابع آب کشور موافق بوده، و اعتقاد دارند که عدم هماهنگی بین سازمانهای ذی ربط و وجود مشکلات قانونی در اصلاح الگوی مصرف تاثیر زیادی را در بحران آب دارد. در ادامه، یک ساختار سازمانی با پنج سطح شامل: 1- تعیین چارچوب و سیاست‌های کلان آب با حضور نهاد‏های قانونی؛ 2- تخصیص سیاست‌های حوضه‏های بزرگ؛ 3- تخصیص سیاست‏های حوضه‌های درجه ی دو؛ 4- اجرای سیاست‏های تخصیص؛ 5- اجرای محلی سیاست ها با توجه به سخت‏افزارها و نرم‏افزارهای موجود و روشهای جدید، پیشنهاد شد. این ساختار می‏تواند در سازمان‏های مختلف کشور مورد استفاده قرار گیرد.

Developing an Appropriate Organizational Structure for Agricultural Water Demand Management in Iran

Serious attention to agricultural water supply management is inevitable due to an increasein demand for this most precious resource. Water demand management is a strategy that reduces the demand for, increases its use efficiency of, and prevents the waste of its resources. Various laws, pertaining to the prudent water management, have been passed; however, many of them have never been enforced. Therefore, the existing structure was investigated by polling a group of water related experts. The questionnaire, which was employed for this research, was answered by38 eminent water experts. The calculated Cronbach's alpha coefficient of the polling was 0.701 that pointed to the strong reliability of the questionnaire. Those water experts were in agreement with reorganization of   the water resources management and maintained that a “lack of coordination among relevant agencies” and the “legal difficulties in reforming the consumption patterns” have greatly affected the emergence of the existing water crisis. Therefore, a countrywide organizational chart, consisting of five levels, was proposed: 1. Providing a framework and adapting a firm policy on logical water management in coordination with the judiciary bodies; 2. Enabling the managers of   large watersheds to adapt their own policies; 3. Enabling the managers of   subwatersheds to adapt their own policies; 4. Implementing the confirmed policies employing the existing hardware and software and looking for the new methods; 5. Implementing the adapted policies at the local scale. We strongly recommend an assessment of this chart by the concerned water authorities