توان افزایش سطح آب در سرریزهای کلید پیانویی با استفاده از نمونه های فیزیکی

سیستمهای آبگیری در شبکه‌های آبیاری و زهکشی همواره با این مشکل روبرو هستند که در فصول کم‌آبی با کاهش سطح آب، امکان آبگیری آبگیرها با حداکثر ظرفیت فراهم نیست. در پژوهش حاضر، به کمک نمونه‌هایی از سرریز کلیدپیانویی با توانایی تغییر شیب در تاج آن، این موضوع بررسی شده است که با کاهش دبی، توان حفظ تراز آب به چه میزان است؛ همچنین شیبهای مختلف دیواره‌های سپری تا چه اندازه توانایی افزایش سطح آب به ازای بده‌هایی برابر با دبی نمونه ی شاهد (بدون دیواره‌های سپری) را از خود نشان می‌دهند. بدین منظور، دیواره‌های سپری با سه زاویه‌ی ./3، 5/5 و ./8 درجه در جهت جریان (مثبت) و نیز در خلاف آن (منفی)، و همچنین با سه ارتفاع 5/2، 5/4 و 5/6 سانتیمتر (بدون زاویه) بر روی دو سرریز کلیدپیانویی با نسبتهای33/1و 50/0 ساخته شدند. آزمایشها در مورد یک نهر پایه دار آزمایشگاهی با عرض 80 سانتی‌متر، طول 10 متر و ارتفاع 60 سانتیمتر انجام شدند. نتایج نشان دادند که توانایی افزایش سطح آب در نمونه ی 2 به مراتب از نمونه ی 1 بیشتر، و تاثیر منفی و یا مثبت بودن شیب با افزایش زاویه قابل صرفنظر کردن می‌باشد. از طرفی، تحلیل داده ها نشان داد که ضریب بده ی جریان ابتدا با افزایش h/p روندی صعود ی داشته و به بیشترین مقدار خود می رسد، و در انتها نیز کاهش می یابد. بطور کلی وجود دیوار سپری بدون شیب ضریب بده را در حدود 15 درصد افزایش داد. همچنین، رابطه‌ی به دست‌آمده برای ضریب بده ی سرریز کلیدپیانویی با دیواره‌های سپری شیبدار دارای r2 برابر با 977/0 ، و شاخصهای آماری nrmse و wqd به ترتیب 147/0 و 004/0 می‌باشند.