تعیین مناسب ترین روش زمین آمار در تهیه ی نقشه ی تغییرات pH و TDS آب های زیرزمینی(مطالعه ی موردی: دشت ارسنجان)

مدیریت بهینه ی منابع آبی، و حفظ و ارتقای کیفیت آنها، نیازمند به وجود داده هایی در زمینه ی موقعیت ، مقدار و پراکنش عوامل شیمیایی آب در یک منطقه ی جغرافیایی معین می‌باشد. انتخاب و دقت روش های مناسب پهنه بندی و تهیه ی نقشه ی تغییرات ویژگی های کیفی آب های زیر زمینی بستگی به شرایط منطقه و وجود آمار و داده های کافی در آن دارد، که انتخاب صحیح آنها گامی اساسی و مهم در مدیریت منابع آبی منطقه بشمار می رود. هدف از انجام این پژوهش تعیین مناسبترین روش میان یابی به منظور بررسی و تحلیل مکانی اندازه ی ph و tds آب های زیرزمینی دشت ارسنجان واقع در شمال شرقی استان فارس بود. بدین منظور، از روش های زمین آمار مانند کریجینگ معمولی (ok) و کریجینگ ساده (sk)، و روش های معین مانند عکس فاصله (idw )، تابع شعاعی (rbf)، تخمینگر موضعی (lpi)، و تخمینگر عام (gpi) استفاده شد. نتایج نشان دادند که در بین روش های معین ، روش rbf به دلیل r بالاتر و rmse پایین تر جهت تهیه ی نقشه ی تغییرات ph و tds در منطقه مناسب ترین است. افزون بر آن، نتایج نشان دادند که روش sk ، با داشتن770/0 r= و5/463rmse=، و روش ok، با داشتن 27/0 = r و 20/0 = rmse در بین روش های کریجینگ به ترتیب جهت تهیه ی نقشه ی تغییرات ph و tds برتری دارند. در نهایت، از مقایسه ی روش های گوناگون میان یابی نتیجه گیری شد که روش زمین آمار کریجینگ ساده و معمولی نسبت به روش های معین برتری داشته tو به ترتیب به عنوان روش های مناسب جهت تهیه نقشه ی نهایی تغییرات ph و tds در دشت ارسنجان انتخاب می شوند.