پهنه بندی آستانه ی بحران خشکسالی استان فارس با کاربرد شاخص معیار بارش SPI و GIS

در این مقاله با کاربرد شاخص spi، داده های بارش سالانه ی 33 ایستگاه سینوپتیک و باران سنجی سطح استان فارس طی سال های دوره ی آماری 1350 تا 1387 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نمودار و نقشه های پهنه بندی فراوانی، شدت، دوره-ی تداوم و آستانه ی بحران بارندگی بهار، پاییز و زمستان استان فارس تهیه گردیدند. نتایج این بررسی نشان می دهد که از نظر شدت خشکسالی سالانه، بیش ترین فراوانی مربوط به خشکسالی های ملایم بوده و در مرحله ی بعدی خشکسالی های متوسط تا بسیار شدید قرار دارند. از لحاظ دوره ی تداوم، دوره ی تداوم یکساله بیش ترین و دوره ی تداوم 4 و 5 ساله کم ترین فراوانی را در کل ایستگاهها شامل می شوند. آستانه ی بحران خشکسالی زمستان در مناطق پر بارش استان بین 267 تا 478 میلیمتر و در نواحی کم بارش 56 تا 162 میلیمتر می باشد. روی هم رفته، مناطق جنوبی و شرقی و بخش هایی از مناطق مرکزی و غربی بیش تر از دیگر نقاط استان شاهد خشکسالی بوده اند.افزون بر آن، شهرهای پر بارش استان مانند کازرون، نورآباد و سپیدان کم ترین ترسالی شدید و بسیار شدید و بیش-ترین خشکسالی حاد را شاهد بوده اند. به طور کلی، بر اساس شاخص spi دوازده ماهه، چندین دوره ی خشکسالی طی سال های زراعی مشخص گردیده اند؛ به گونه ای که فاصله های بین دوره های خشکسالی 2،4، 5 ،6 و 11 ساله مشاهده شده اند