تاثیر کم آبیاری بر گزینش الگوی کشت بهینه‌‌ی فرآورده های کشاورزی در شرایط بحران آب: مورد استان فارس

در این مطالعه به بررسی رابطه‌‌ی استفاده از روش کم آبیاری با انتخاب الگوی بهینه‌‌ی فرآورده های کشاورزی پرداخته شده است. این روش به طور گسترده‌ای، به ویژه در نواحی مواجه با کم آبی، مورد استفاده قرار گرفته است. واقع شدن شهرستان فسا در اقلیم صحرایی گرم، رخ دادن تنش های آبی بیشتر در آن نسبت به سایر مناطق اقلیمی استان فارس، دلیل انتخاب منطقه ی مزبور برای مطالعه‌‌ی حاضر بوده است. به منظور بیشینه کردن درآمد خالص مزرعه‌‌ی نماینده‌‌ی منطقه‌‌ی مورد مطالعه، از یک الگوی برنامه‌ریزی غیرخطی مشروط بر توابع واکنش عملکرد فرآورده ها نسبت به آب در فضای سایر محدودیت ها، استفاده گردید. نتایج نشان داد که با اعمال آبیاری کامل به جای کم آبیاری در الگوی جاری و کاهش سطح زیرکشت تا سطح استفاده از موجودی آب، امکان افزایش درآمد مزرعه‌‌ی نماینده وجود دارد. علاوه بر آن، بسته به شدت بحران و اندازه‌‌ی کمبود آب، نحوه تصمیم گیری برای تعیین راهبرد آبیاری و الگوی کشت در شرایط خشکسالی متفاوت است، به شکلی که اگر کاهش سطح تامین آب به بیش از نصف موجود برسد، اتخاذ راهبرد کم آبیاری بهترین گزینه برای استفاده‌‌ی بهینه از زمین و کمینه‌‌ی آب موجود خواهد بود. در این خصوص، با پذیرش کاهش عملکرد برای بعضی از فرآورده ها و تغییر الگوی کشت آنها منطبق با درآمد نهایی حاصله از هر واحد مصرف آب، می‌توان به کمترین کاهش در بازده‌‌ی برنامه‌ای مزرعه دست یافت.