مقایسه ی روش های مختلف تخمین تبخیر-تعرق بالقوه بر نتایج شاخص شناسایی خشکسالی (rdi) در استان تهران

خشکسالی یکی از مهمترین بلایای طبیعی است که زیان های فراوانی را بر بخش کشاورزی و منابع آبی وارد می سازد. به منظور پایش و سنجش خشکسالی در هر منطقه و تجزیه و تحلیل آماری این پدیده لازم است از شاخص هایی استفاده گردد. اخیرا، از یک شاخص خشکسالی قدرتمند به نام شاخص شناسایی خشکسالی، استقبال وسیعی گردیده و به طور عمده در مناطق خشک و نیمه خشک آب و هوایی به کار گرفته شده است. از آنجا که شاخص rdi از دو فراسنج بارش و تبخیرتعرق  بالقوه(pet)  تشکیل شده، ارزیابی روش محاسبهpet  و تاثیر آن برخصوصیات شدت خشکسالی به دست آمده  به وسیله ی شاخص rdi ضروری است. در این تحقیق مقایسه نتایج حاصل از شاخص rdi برای دوره های مختلف زمانی براساس پنج روش محاسبه تبخیرتعرق  بالقوه با حداقل داده های لازم انجام شده است. این روش ها عبارتند از:  هارگریوزسامانی، ترنتوایت، بلانی کریدل، جنسن هیز و فائ-وپنمن-مانتیث. روش فائو-پنمن-مانتیث به عنوان روش مرجع و مبنا جهت مقایسه استفاده شده است. از داده های ایستگاه های هواشناسی در استان تهران استفاده شده که نماینده آب و هوایی اقلیم های مختلف هستند. نتایج نشان دادند که روشهای مختلف محاسبهpet  تاثیر قابل توجهی بر نتایجrdi  ندارند. در میان روش های مختلف تبخیر تعرق بالقوه، در اکثر ایستگاه های هواشناسی مطالعه شده، روش بلانیکریدل نزدیک ترین نتایج را با روش مرجع داشته و نسبتا مناسب تر است. این امر نشان می دهد کهrdi  شاخصی قوی برای ارزیابی شدت خشکسالی بوده و  شدت های خشکسالی محاسبه شده با کاربرد روش های مختلف محاسبه تبخیرتعرق بستگی ندارد.

A Comparison of Different Evapotranspiration Methods and the Result Obtained Through Calculating the Reconnaissance Drought Index (RDI) for the Tehran Province

Drought is one of the most common natural events that has a great negative impact on agriculture and water resources. Using the indices is necessary in order to monitor, evaluate and statistically analyze drought in each area. Recently, a powerful drought index, the Reconnaissance Drought Index (RDI), is gaining wide acceptance mainly in the arid and semiarid climatic regions. Since RDI is based both on precipitation and potential evapotranspiration (PET), it is interesting to assess the effect of the PET calculation methods on the drought severity characterization obtained by the RDI. This paper compares the results of the RDI for various reference periods using some popular empirical PET methods with minimum data requirements. The selected methods are: HargreavesSamani, Thornthwaite, BlaneyCriddle, JensenHaise and FAO PenmanMonteith. The FAO PenmanMonteith method is used as reference method. The data used are from meteorological stations in thr Tehran Province representing different climatic conditions. No significant influence on RDI was detected by using the selected PET methods. However, the BlaneyCriddle method performed relatively better. This supports the conclusion that the RDI is a robust drought index not dependent upon the PET calculation methods.