بررسی عوامل اثرگذار بر روش امتیازدهی اعتباربخشی بیمارستانی در ایران

مقدمه: اعتباربخشی یک مدل حمایتی و جامع جهت بررسی عملکرد بیمارستان است. پژوهش حاضر مطالعه کیفی با هدف بررسی روش امتیازدهی استانداردهای اعتباربخشی بیمارستانی در ایران انجام گردیده است. روش پژوهش: این پژوهش یک مطالعه کیفی در سال 96 می‌باشد. هدف ما مصاحبه با خبرگان در حیطه سیاست‌گذاری و صاحب‌نظران اعتباربخشی بیمارستانی در ایران بود. بر این اساس با 25 نفر از خبرگان و ارزیابان اعتباربخشی بیمارستانی مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. از روش تحلیل چارچوبی برای آنالیز داده‌های کیفی استفاده شد. یافته‌ها: در مطالعه حاضر، شش موضوع به عنوان عوامل کلیدی اثرگذار بر روش اعتباربخشی بیمارستانی شناسایی شدند. دسته‌بندی استانداردها، نمره‌دهی،وزن‌دهی، رتبه‌بندی نمره کلی، نقش ارزیابان، روش ارزیابی بود. در روش فعلی نمره کلی تفاوت بیمارستان‌ها را مشخص نمی‌نمود وزن‌دهی بصورت شفاف مشخص نبود .گام‌های اجرایی سنجه‌ها که راهنمای اجرا می‌باشند نمره‌دهی شده و مدل تصمیم‌گیری ارزیابان یکسان نبود و ارزیابی‌ها اجباری بوده و توسط سازمان مستقل انجام نمی‌گردید. نتیجه‌گیری: در حیطه دسته‌بندی استانداردها و نحوه نمره‌دهی و وزن‌‌دهی درارزیابی اعتباربخشی تغییراتی لازم است. سنجه‌های الزامی‌در استانداردهای اعتباربخشی حذف شود. پیش شرط ورود به فرآیند اعتباربخشی کسب مجوزهای لازم قبل از اعتباربخشی خواهد بود. پیشنهاد می‌گردد از مقیاس لیکرت برای نمره‌دهی سنجه‌ها استفاده شود. برای استانداردهای ایمنی بیمار وزن بیشتری در نظر گرفته شود.