‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی

مقدمه: رشد اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته به‌طور طبیعی تمایل به کند شدن دارد بنابراین، فرآیند رشد سرانجام منجر به ‌‌هم‌گرایی خواهد شد. این مطالعه با هدف بررسی ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که با داده‌های اقتصادی کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی در سال‌های 2014-1995 و با استفاده از نرم‌افزار eviews نسخه 10 انجام شد. ‌‌هم‌گرایی تصادفی با استفاده از آزمون ریشه واحد داده‌های پانلی، ‌‌هم‌گرایی سیگما با استفاده از انحراف معیار مقطعی لگاریتم سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت؛ و ‌‌هم‌گرایی بتای سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت با برآورد مدل ‌‌هم‌گرایی داده‌های پانلی بررسی شد. یافته‌ها: ‌‌هم‌گرایی تصادفی مطلق و شرطی سرانه مخارج سلامت در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی تایید نشد. ضریب بتای مطلق سرانه مخارج سلامت 0/29 بود. ضریب بتای شرطی کشورهای با شاخص توسعه انسانی بالا 0/30 و برای کشورهای با شاخص توسعه انسانی متوسط 0/01 بود. ضریب ‌‌هم‌گرایی بتا امید به زندگی در کشورهای عضو اکو 0/28 و برای مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال 1/16 برآورد شد. ‌‌هم‌گرایی سیگما سرانه مخارج سلامت و پیامدهای سلامت تایید نشد. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه بیانگر عدم ‌‌هم‌گرایی سرانه مخارج سلامت و واگرایی پیامدهای سلامت است که نشان می‌دهد نابرابری‌ها در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی افزایش یافته و سلامت کشورهای کم‌ درآمد با نرخی بسیار پایین‌تر از اعضای ثروتمند سازمان بهبود یافته است؛ بنابراین لازم است سیاست‌های اکو، با هدف کاهش تفاوت‌های منطقه‌ای برنامه‌ریزی و اجرا شود.