بررسی تاثیر استقرار استاندارهای اعتبار بخشی بر میزان مرگ و میر بیماران در ‌بیمارستان‌های منتخب مشهد

مقدمه: در گروه‌های تخصصی و مراکز پزشکی، بهبود سلامت بیمار از طریق ایجاد استانداردها با استفاده از برنامه‌های اعتباربخشی، از اهداف مترقی محسوب شده است. یکی از نشانگرها برای بررسی سطح سلامت یک جامعه، مرگ و میر ‌می‌باشد. هدف کلی این پژوهش بررسی رابطه استقرار استانداردهای اعتباربخشی با میزان مرگ و میر بوده است. روش پژوهش: این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال 1396 با جامعه آماری کلیه ‌بیمارستان‌های مشهد که 10 بیمارستان به عنوان نمونه انتخاب شدند، انجام پذیرفت. داده‌های این پژوهش را نمرات اعتباربخشی ‌بیمارستان‌ها و نسبت مرگ و میر به پذیرش بستری قبل و بعد از اجرای استانداردهای اعتباربخشی تشکیل ‌می‌داد. روش گردآوری داده‌ها به صورت میدانی با تکمیل چک لیست‌ها توسط محقق انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی (درصد‌ها، فراوانی، میانگین‌ و انحراف معیارها) و برای بسط نتایج، از آزمون ttest استفاده شد. یافته‌ها: نشان داد که با توجه به مقدار احتمال معنی داری 0.027 که از 5% کمتر است فرض صفر آماری یعنی برابری میانگین‌ها رد ‌می‌شود و با توجه به مثبت بودن حد پایین و بالای فاصله اطمینان، میانگین نسبت مرگ و میر‌ها در قبل از اجرای استاندارد‌ها بیشتر از این نسبت در بعد از اجرای استاندارد‌ها بوده است. نتیجه‌گیری: بین اجرای استانداردهای اعتباربخشی با نسبت مرگ و میر در ‌بیمارستان‌های مورد مطالعه رابطه معنی داری وجود دارد؛ استقرار این استانداردها ‌می‌تواند میزان مرگ و میر بیمارستانی را کاهش دهد.