بررسی نقش مولفه‌های قدرت مدیران در ویژگی‌های کارآفرینی کارکنان (مطالعه موردی کارکنان بیمارستان‌های شهرستان میاندوآب)

چکیده مقدمه: تحول‌های اخیر در سیستم‌های اجتماعی و اقتصادی، فرصت‌ها و تهدیدهایی بوجود آورده‌اند که مواجهه با آنها نیازمند راه‌حل‌های خلاقانه است. کارآفرینی قابلیتی است که نظام‌های امروزی را در این برهه حساس نجات داده و بقای آنها را تضمین می‌کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش مولفه‌های قدرت مدیران بر کارآفرینی کارکنان در بیمارستان‌های شهرستان میاندوآب انجام شده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر براساس هدف یک تحقیق کاربردی و براساس گردآوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری است. ابزارهای گردآوری داده‌‌ها شامل پرسش‌نامه‌های منابع قدرت هینکین و شرایخیم (1989) و پرسش‌نامه ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینی مرکز کارآفرینی «دارهام» بود. پایائی و روائی ابزار گردآوری داده‌ها براساس آزمون‌های مربوط مورد تایید قرار گرفت. نمونه مورد نظر از جدول مورگان به تعداد 260 نفر (53 نفرمدیران و 207نفرکارکنان) انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد قدرت مرجعیت(β=0.421,t=4.104)، تخصص(β=0.266,t=3.637) و پاداش(β=0.245,t=3.063) در کارآفرینی کارکنان نقش داشتند ولی قدرت های قانون و اجبار در کارآفرینی کارکنان نقشی نداشتند. همچنین مولفه های قدرت مدیران روی هم رفته 0.371 از تغییرات کارآفرینی کارکنان را پیش بینی می کردند. نتیجه گیری: مدیران می توانند با استفاده درست از مولفه های قدرت(مرجعیت، تخصص و پاداش) موجب بروز و تقویت ویژگی های کارآفرینی در کارکنان شوند و به تبع آن موفقیت سازمان را تضمین نمایند.