اندازه‌گیری و پیش‌بینی بهره‌وری کل عوامل تولید در شرکت‌های تولید دارو در ایران: رویکردی بر روش تولیدی

مقدمه:امروزه بهبود بهره‌وری موثرترین روش دست‌یابی به رشد با توجه به کمبود منابع و افزایش رقابت مطرح است. کلید بهبود بهره‌وری در اندازه‌گیری و تحلیل بهره‌وری نهفته است. تحلیل و اندازه‌گیری بهره‌وری نیز زمانی عملی است که تغییرات بهره‌وری طی زمان با شاخص‌های بهره‌وری نشان داده شود. روشپژوهش:این تحقیق از نوع همبستگی تحلیل رگرسیونی است. در ابتدا ضرایب کشش تولیدی سرمایه و نیروی کار از طریق برآورد تابع تولید کاب داگلاس با استفاده از اطلاعات 10 شرکت‌ تولید دارو فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های 1389 الی 1393 و روش داده‌ها تابلویی با اثرات ثابت محاسبه شد. سپس با لحاظ ضرایب برآوردی در شاخص کندریک، شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید شرکت‌ها برآورد گردید. در ادامه این شاخص برای سال‌های 1394 الی 1398 با اعمال سناریوی تداوم روند موجود نیروی کار، سرمایه و ارزش افزوده برای هر شرکت پیش‌بینی شده است. یافته‌ها:بهره‌وری کل عوامل تولید طی سال‌های 1389 الی 1393 نشان می‌دهد شرکت البرز دارو و لقمان از حیث جایگاه از وضعیت بهتر و با ثبات‌تری برخوردار هستند و شرکت تهران شیمی‌در پایین‌ترین جایگاه قرار دارد. با فرض تداوم روند موجود نیروی کار، سرمایه و ارزش افزوده، شرکت لقمان و البرز دارو و هم‌چنین ابوریحان و اسوه برای پنج سال آتی از وضعیت مناسبی برخوردار خواهند بود، اما تهران شیمی‌هم‌چنان با وضعیت نامناسبی مواجه خواهد بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق تهران شیمی‌جهت ارتقاء وضعیت بهره‌وری کل عوامل تولید بایستی مدیریت چرخه بهره‌وری را به طور جدی دنبال کند.