ارزیابی بلوغ هم‌راستایی فناوری ‌اطلاعات و کسب ‌و ‌کار در نظام سلامت با بهره‌گیری از الگوی امتیازی (مطالعه موردی: دانشگاه علوم پزشکی ایران)

مقدمه: هم‌راستایی عاملی کلیدی در ایجاد و حفظ مزیت رقابتی،‌ خلق ارزش و تحقق اهداف سازمان و مساله همیشگی مدیران است. در حوزه «نظام سلامت» علاوه بر پویایی محیط، تعدد حوزه‌های کاری (آموزش، درمان، بهداشت و ...)، تحقق هم‌راستایی را با چالش مضاعفی مواجه می‌کند. ارتقاء هم‌راستایی نیازمند نگرش استراتژیک و مشارکت تمام مدیران و نقطه آغاز این فرایند، درک موقعیت سازمان است. هدف این پژوهش ارزیابی بلوغ هم‌راستایی در «دانشگاه علوم پزشکی ایران» و ارائه راهکاری برای ارتقاء آن بود. روش پژوهش: این پژوهش کاربردی، به روش توصیفی پیمایشی و در تابستان 1396 انجام شد. جامعه پژوهش، مدیران ستاد «دانشگاه ایران» بود که به سه حوزه اجرایی، آموزشی و فناوری ‌اطلاعات تفکیک شدند. روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 122 نفر بود. برای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه لوفتمن (2015) ترجمه و پس از تایید روایی و پایایی، استفاده شد. تحلیل داده‌ها با «spss» و آزمون فریدمن انجام شد. یافته‌ها: میانگین هم‌راستایی، 55.2 بود. ابعاد زیرساخت، مشارکت، مهارت‌ها، ارتباطات، شایستگی و حاکمیت با میانگین 78.2، 67.2، 64.2، 63.2، 49.2، 17.2 در رتبه اول تا ششم قرار گرفت. هم‌چنین الگوهای امتیازی ابعاد هم‌راستایی در کسب ‌و ‌کارهای مختلف سازمان متفاوت بود. نتیجه‌گیری: سازمان در سطح دوم بلوغ هم‌راستایی قرار داشت و هدف باید رسیدن به سطح سوم باشد. در ابعاد «زیرساخت» و «مشارکت» وضعیت مناسب بود اما ابعاد «حاکمیت» و «شایستگی‌ و ‌ارزش» وضعیت مطلوبی نداشتند و سازمان نیازمند بازنگری و ارتقاء «حاکمیت فناوری‌اطلاعات» است. هم‌چنین یکپارچگی نگرش مدیران حوزه‌های کاری مختلف (بر اساس الگوی امتیازی) در حوزه هم‌راستایی ضروری است.