بررسی و ارزیابی اثرگذاری صنعت گردشگری بر نواحی روستایی (مطالعه موردی: بخش شاهو- شهرستان روانسر)

هدف پژوهش حاضر بررسی و ارزیابی اثرات گردشگری بر تحولات روستایی بخش شاهو از توابع شهرستان روانسر است. روش تحقیق از نوع توصیفی ـ تحلیلی بوده که جهت گردآوری داده ها از مطالعات اسنادی و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه سرپرستان خانوارهای بخش مذکور (908n=) تشکیل می دهند که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای، 206 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده‌اند. ابزار جمع آوری اطلاعات میدانی پرسشنامه ای بوده که روایی صوری آن با استفاده از نظرات اساتید دانشگاهی و کارشناسان مربوطه و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. نتایج استفاده از تکنیک تحلیل عاملی، پنج عامل را در تبیین اثرات گردشگری بر نواحی روستایی بخش شاهو شناسایی کرد که به ترتیب اهمیت عبارت اند از: عامل اقتصادی (35/20 درصد)، کالبدی (933/16 درصد)، اجتماعی ـ فرهنگی(351/13 درصد)، زیست ـ محیطی (297/13 درصد) و بهداشتی (997/10 درصد). لازم به ذکر است پنج عامل مذکور 928/74 درصد از کل واریانس اثرات ورود گردشگران بر نواحی روستایی بخش شاهو را تبیین می کنند.