برنامه ریزی توسعه پایدار گردشگری بر اساس مدل ترکیبیSwot و Anp مطالعه موردی: استان خراسان جنوبی

هر منطقه با توجه به پتانسیل ها و امکانات موجود خود می تواند در مسیر توسعه قرار گیرد و اولین قدم برای توسعه یک منطقه، توسعه اقتصادی آن است. بر این اساس، با توجه به هدف عمده گردشگری که تولید درآمد و جذب سرمایه برای منطقه است، نقش راهبردی و کلیدی گردشگری در توسعه منطقه ای نمایان می گردد. استان خراسان جنوبی از مناطق پر جاذبه، دارای پتانسیل های گردشگری است که امکان و فرصت مناسبی برای توسعه پایدار بر پایه گردشگری پدید آورده است. شناسایی توان‌ها و محدودیت‌های گردشگری آن و برنامه ریزی اصولی در این زمینه، می تواند نقش موثری در توسعه و تنوع اقتصاد ملّی و منطقه ای داشته باشد. از این رو، هدف مقاله، برنامه ریزی استراتژیک توسعه پایدار گردشگری در استان خراسان جنوبی در راستای کمک به توسعه گردشگری و تبدیل استان به یک مقصد گردشگری بین-المللی پایدار و رقابتی می باشد. در این مقاله، عوامل استراتژیک موثر در گردشگری استان شناسایی و با استفاده از مدل ترکیبیswot و anp، اهمیت و اولویت عوامل و گروه ها و روابط آنها بررسی و پس از رتبه بندی عوامل استراتژیک، مهمترین فرصت ها و تهدیدها، نقاط قوت و ضعف گردشگری استان در راستای توسعه پایدار صنعت گردشگری در استان ارایه شد. یافته‌های پژوهش و نتایج حاصل از ارزیابی کارشناسان از عوامل سوات در قالب تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای نشان می دهد که در گروه نقاط قوت، وجود جاذبه های متنوع طبیعی در زمینه ژیوتوریسم و اکوتوریسم (7940/0)، در زمینه نقاط ضعف، ظرفیت پایین مدیریتی (3531/0)، در گروه فرصت ها، معرفی استان به عنوان پایلوت توسعه پایدار با تاکید بر گردشگری از طرف سازمان ملل (4741/0)، در گروه تهدیدها، عدم تمایل بخش خصوصی و سرمایه گذاران به سرمایه گذاری در عرصه گردشگری (3411/0)، از مهمترین عوامل استراتژیک استان خراسان جنوبی محسوب می گردند. در نهایت با هدف برنامه ریزی استراتژیک استان از بُعد گردشگری پایدار، با تلفیق عوامل استراتژیک محدوده مطالعه، استراتژی تهاجمی و رشد و توسعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.