بررسی نقش مجتمع‌های سکونتگاهی بر توسعه روستایی مطالعه موردی: مجتمع شهرک علی اکبر

هدف اصلی برنامه‌های توسعه نواحی روستایی دستیابی به الگویی مناسب برای توزیع سکونتگاه‌ها، امکانات و فعالیت‌ها بر اساس ظرفیت‌های سرزمین است. در سال‌های اخیر، توسعه شهرهای کوچک از طریق ارتقای روستاها به شهر، به عنوان یکـی از سیاست‌های اصـلی بهبود کیفیت زندگی نواحی روستایی در ایران مورد توجه قرار گرفته است و در این مسـیر طـی چنـد دهـه اخیـر، تعداد زیادی از نقاط روستایی به شهر ارتقا یافته‌اند. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی نقش مجتمع‌های سکونتگاهی بر توسعه روستایی بوده است. روش تحقیق توصیفی و با استفاده از ابزار پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان بوده است. جامعه آماری ساکنان مجتمع مسکونی علی‌اکبر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 388 نفر برآورده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss20 انجام شد. نتایج تحقیق نشان می ‌دهد که در مجموع، ارتقای خدمات در مجتمع سکونتگاهی باعث بهبود چشـمگیر کیفیت زندگی و توسعه روستایی شده است.