محیط زیست پایدار در مناطق گردشگرپذیر (مطالعه موردی منطقه22 شهر تهران)

ایده پایداری در گردشگری از جدیدترین و مهمترین موضوعات مورد بحث کشورهای صاحب نام در این صنعت است که این پژوهش سعی در بررسی شاخص زیست محیطی آن در منطقه 22 شهر تهران دارد. این پژوهش با رویکرد کمی‌و کیفی انجام شده است و اطلاعات آن از طریق داده‌های اسنادی، مصاحبه نیمه ساختار یافته (از مسیولان و مردم عادی) و نیز تکمیل پرسشنامه حاصل شده است. روش این تحقیق پیمایشی و از ابزار پرسشنامه برای گردآوری داده‌ها استفاده شده است. حجم نمونه مورد بررسی 150 نفر از اهالی منطقه 22 و 170 نفر از بازدیدکنندگان از این منطقه که به ترتیب به صورت نمونه‌گیری سهمیه‌ای و نمونه‌گیری اتفاقی انتخاب شده‌اند. قوی‌ترین بعد این منطقه، بعد محیط زیست است که در سطح پایدار بالقوه قرار دارد و در پرسشنامه‌های انجام شده توسط بازدیدکنندگان و مردم بومی‌نمره متوسط رو به بالا به مولفه‌های این بخش داده شده است. منطقه 22 در حوزه‌هایی مانند حفاظت از محیط زیست و ایجاد جاذبه‌های جدید وضعیت خوبی دارد؛ ولی عدم بهره برداری تجاری از جاذبه‌های موجود یک نقطه ضعف برای این منطقه است. از پیشنهادهای مطرح، استفاده از کارشناسان حرفه‌ای گردشگری، تجاری سازی جاذبه‌ها و توجه به مشارکت مردمی‌است