تحلیل شرایط بیوکلیمای انسانی شهر خرم‌آباد بر اساس شاخص‌های آب و هوایی موثر بر آسایش

یکی از جنبه‌های موثر آب و هوا، اثرگذاری آن بر شرایط زیستی به‌ویژه شرایط آسایش انسانی می‌باشد. در این پژوهش با هدف تعیین شرایط و محدوده‌های زمانی آسایش در شهر خرم‌آباد؛ با استفاده از داده‌های 53 ساله ایستگاه هواشناسی این شهر و بر اساس شاخص‌های احساس گرمایی مانند دمای موثر، روش الگیی، معیار اوانز و معیار پن واردن، شرایط بیوکلیمایی شهر خرم‌آباد از جمله نیازهای آب وهوایی، تعیین منطقه آسایش و همچنین نیاز سایه و آفتاب، مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که بر اساس دمای موثر، بهترین زمان آسایش برای انسان در شهر خرم‌آباد نیمه دوم فروردین تا پایان نیمه اول خرداد است. بر اساس معیار الگیی و جدول بیوکلیماتیک فقط روزهای ماه‌های آوریل و اکتبر در محدوده آسایش قرار دارند. بر اساس معیار اوانز نیز ماه‌های آسایش روز در خرم‌آباد ماه‌های آوریل، می، اکتبر و نوامبر هستند و ماه‌های آسایش شب، ژولای وآگوست می‌باشند. طبق معیار پن واردن نیز هوای صبح‌های تابستان در سایه اغلب مطبوع است. همچنین هوای صبح زود در پاییز و در شرایط سایه، فقط در مواقع نیمروز مطبوع است.