ارزیابی اثرات منفی توسعه گردشگری در روستای ابیانه استان اصفهان با استفاده از مدل تحلیل عاملی

گردشگری روستایی فعالیت بسیار پیچیده ای است که با بخش‌های دیگر جامعه، وجوه مشترکی داشته و دارای اثرات و پیامدهای مختلفی است که می بایست در فرآیند برنامه ریزی، تمامی جوانب آن را مورد ملاحظه قرار داد تا از اثرات منفی آن کاسته شده و تاثیرات مثبت آن در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی افزایش یابد. این تحقیق با هدف ارزیابی اثرات منفی توسعه‌ گردشگری در روستای ابیانه‌ استان اصفهان و با استفاده از مدل تحلیل عاملی صورت پذیرفت. برای این منظور از کلیه‌ سرپرستان خانوار (160n=) براساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 110 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری اطلاعات بوسیله‌ پرسشنامه انجام و برای تعیین پایایی ابزار تحقیق پیش‌آزمون صورت گرفت که مقدار آلفای کرونباخ اهمیت اثرات منفی توسعه‌ گردشگری در روستای ابیانه در حدود 83/0 محاسبه گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم‌افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد که اثرات منفی توسعه‌ گردشگری در روستای ابیانه در چهار عامل اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی- اکولوژیکی، فیزیکی- بهداشتی و زیست محیطی قرار می‌گیرند که این چهار عامل در مجموع در حدود 42/65 درصد واریانس را تبیین می‌نمایند.