اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی در شهر اصفهان

پژوهش حاضر برای بررسی تاثیرات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی در شهر اصفهان انجام شده و روش آن نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل بوده است. همچنین، جامعه آماری شامل 100 زن بزهکار زندانی بوده است که از این میان 30 زن به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار داده شده‌اند. فرضیه مدنظر ما این بوده است که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی موثر است. متغیرهای وابسته نیز افسردگی و کیفیت زندگی بوده است که به ترتیب با پرسش‌نامه افسردگی بک (2000) و پرسش‌نامه خلاصه‌شده کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (1379) ارزیابی شده‌اند. متغیر مستقل درمان هم مبتنی بر پذیرش و تعهد بوده که در 15 جلسه بر روی گروه آزمایش اعمال شده است. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss و روش آماری کوواریانس تحلیل شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد این درمان بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی تاثیر دارد (05/0>p ) و اثربخشی این شیوه بر بهبود افسردگی و کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی مشخص شده است. بنابراین، از این روش برای کاهش افسردگی و افزایش کیفیت زندگی زنان بزهکار زندانی استفاده می‌شود.