بررسی پدیده آنومی اجتماعی در بین شهروندان حاشیه‌نشین شهر تبریز

آنومی اجتماعی، معضلی اجتماعی است که در بسیاری از جوامع دیده می‏شود. در یک تامل آسیب‏شناختی علل و عوامل متعددی در بروز آن نقش دارند، که متناسب با ویژگی‏ها و اوضاع مختلف جوامع، عوامل گوناگون سهم متفاوتی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آنومی اجتماعی شهروندان حاشیه‏نشین شهر تبریز و عوامل موثر بر آن، با روش پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه شهروندان مناطق حاشیه‏نشین شهر تبریز بوده، که از میان آنها، 384 نفر با روش نمونه‏گیری خوشه‏ای مطالعه شده‏اند. آزمون‏های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی، برای تجزیه و تحلیل داده‏ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که رابطه معناداری بین متغیرهای دینداری، قانون گریزی اخلاقی، قانون گریزی ابزاری، سرمایه فرهنگی و سرمایه اقتصادی به عنوان متغیرهای مستقل و آنومی اجتماعی وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره تحقیق نشان می‏دهد حدود 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته توسط متغیرهای مستقل پژوهش تبیین می‏شود.