بررسی رابطه احساس بی‌نظمی و احساس ناامنی در بین شهروندان یاسوجی

پژوهش حاضر با استفاده از نظریه پنجره شکسته، به بررسی رابطه بین احساس بی‌نظمی و احساس ناامنی در بین شهروندان یاسوجی پرداخته است. روش به کار رفته در این پژوهش، روش پیمایشی بوده است. جامعه آماری، کلیه شهروندان بالاتر از 18 سال در شهر یاسوج بوده‌اند که در همین راستا 482 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که برای تعیین اعتبار آن از اعتبار سازه، به کمک تکنیک تحلیل عاملی، و برای تعیین پایایی، از هماهنگی درونی به روش‌آلفای کرونباخ، استفاده گردید. نتایج توصیفی پژوهش نشان داد که احساس ناامنی در بین شهروندان یاسوجی بالاست. به علاوه، احساس بی‌نظمی نیز در بین شهروندان بالاست. نتایج تحلیلی تحقیق نشان داد احساس بی‌نظمی بر احساس ناامنی تاثیر مثبت و مستقیم دارد و طی آن هر چه میزان احساس بی‌نظمی نیز بیشتر می‌شود، احساس ناامنی بیشتر می‌شود. تبیین احساس ناامنی براساس بی‌نظمی با استفاده از مدل معادله ساختاری، نشان داد مدل تحقیق، دارای برازش مطلوبی است و با داده های تجربی مورد استفاده، سازگاری و توافق دارد. ضریب علی بی‌نظمی، بر روی احساس امنیت 83/0 بود که با توجه به مقدار تی(3/13=t) و سطح معناداری (000/0=sig) این ضریب، معنادار بود. به علاوه،‌ ضریب تعیین بیانگر آن بود که احساس بی‌نظمی قادر است 68 درصد از تغییرات متغیر وابسته احساس امنیت را تبیین کند.