تاثیر دینداری و رسانه‏های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی دانشجویان

امنیت یکی از مهمترین نیازهای اساسی بشر است و نخستین شرط لازم برای پیشرفت و رسیدن به توسعه پایدار برای جامعه متمدن محسوب می‏شود. تحقیقات نشان داده‏اند که دینداری و میزان استفاده از رسانه‏ها، عوامل فرهنگی تاثیرگذار بر احساس امنیت اجتماعی هستند. بر همین اساس هدف از این تحقیق، تاثیر دینداری و رسانه‏های جمعی بر احساس امنیت اجتماعی است. روش تحقیق پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه دانشجویان دانشگاه مازندران می‏باشند. بدین منظور نمونه‏ای 400 نفری از دانشجویان به صورت نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای انتخاب شده اند. ابزار جمع‏آوری اطلاعات، پرسشنامه دینداری، میزان استفاده از رسانه‏ها و احساس امنیت اجتماعی می‏باشد. یافته‏های توصیفی در این تحقیق حاکی از آن بودند که میزان احساس امنیت اجتماعی در حد پایین است. اگرچه میزان دینداری در حد بالایی قرار دارد. میزان استفاده از رسانه‏ها نیز در حد متوسط می‏باشد. نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان می‏دهد که دینداری و تمامی ابعادش (بعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی، مناسکی) با احساس امنیت اجتماعی رابطه مستقیم و معنی‏داری دارد. همچنین احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از رسانه‏های داخلی، تلویزیون، رادیو و ماهواره رابطه معنی‏داری دارد ولی با میزان استفاده از اینترنت، مجله و روزنامه رابطه معنی‏داری ندارد. رابطه احساس امنیت اجتماعی با میزان استفاده از تلویزیون، رادیو و رسانه‏های داخلی به طور کلی، مستقیم، ولی با میزان استفاده از ماهواره معکوس است. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نیز نشان می‏دهد که میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری به ترتیب بیشترین تاثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند. مقدار r2 به‏دست آمده در تحقیق نیز، 33/0 می باشد که نشان می دهد تنها میزان استفاده از تلویزیون و بعد اعتقادی دینداری 33 درصد از تغییرات متغیر وابسته احساس امنیت اجتماعی را تبیین می کند.