واکاوی تجربۀ زیستۀ شهرنشینان از مواجهه با اپیدمی کرونا در زندگی روزمره (مورد مطالعه: شهر اصفهان)

اپیدمی کروناویروس، عصر حاضر را با مخاطراتی جدید و دامن‌گستر مواجه کرده است. هدف از تحقیق حاضر، واکاوی تجربۀ زیستۀ شهروندان اصفهانی از مواجهه با شرایط کرونایی است. سوال تحقیق این است که شهروندان چه تجربه‌ای از زندگی در این شرایط دارند؟ و چه راهبردها و استراتژی‌هایی را برای مقابله و مواجهه با آن به کار گرفته‌اند؟ تحقیق، کیفی و از نوع پدیدارشناسی توصیفی است. 30 نفر از شهروندان اصفهانی به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از روش هفت‌مرحله‌ای کلایزی تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد سه مقولۀ اصلی تجربۀ مواجهۀ کرونایی شامل «تجربۀ مواجهه، هراس مواجهه و مدیریت مواجهه»، فضای مفهومی تجارب زیستۀ شهروندان اصفهانی را از مواجهۀ کرونایی تشکیل می‌دهند. نتایج پژوهش، سویه‌های مختلفی را از مواجهۀ شهروندان با بحران کرونا به تصویر کشید؛ از هراس رسانه‌ای، اقتصادی و اجتماعی تا شیوه‌های مختلف مدیریت مواجهه (مقابله) ازجمله رفتارهای انطباق‌جویانه، تغییر در سبک زندگی و پروتکل‌مندی کرونایی، مذهبی‌کردن مواجهه، توطئه‌انگاری و عادی‌انگاری فاجعه برای تاب‎آوری بیشتر در طول بحران. اپیدمی کروناویروس هراس کنشگران را از یک مخاطرۀ جهانی در وجوه مختلف آن برانگیخته است که همسو با نظریۀ الریش بک و آنتونی گیدنز، بیانگر اضطراب و ناامنی فراگیر در جهان مدرن است؛ اما برهم‌کنشی اجتماعی کنشگران با این مخاطرۀ جهانی در بستر شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی محیط زندگی خود، به برساخت اشکال گوناگون فهم از این مخاطره و طرق متناقض رویارویی با آن منجر شده است که نیازمند سیاست‌گذاری اجتماعی وابسته به زمینه، برای کنترل نظام‌مند آسیب‌هاست.

analyzing the citizens’ lived experience of facing the covid-19 pandemic in their daily life (case study: isfahan city)

introductionthe current era has faced covid-19 pandemic, also known as the coronavirus pandemic, with novel and far-reaching risks, such as experiencing risky jobs and livelihood situations. iranian people have also experienced these conditions in a special way in their family, economic, and work conditions and have had different reactions accordingly. the experience of exposure to coronavirus disease (covid-19) is one of the concepts related to the citizens’ lived experiences of social vulnerability in the era of covid-19. it is very important to examine these experiences because it determines the citizens’ backgrounds and contexts of social vulnerability. after the discovery of the virus in iran and its spread, each citizen has faced it in a special way and tried to manage it. although there may be various and sometimes different forms of this encounter, it is possible to extract a common lived experience among the citizens in this field. this research examined their common lived experiences in the face of covid-19. this study was conducted with the aim of studying and discovering the social activists’ experiences of living with the conditions of the corona crisis and providing a thick description of their experiences. the main questions addressed in this study were as follows: &what were the citizens’ lived experiences during the covid-19 pandemic? what understanding and interpretation did the citizens have about facing the covid-19 pandemic? what strategies had citizens used to deal with and face the covid-19 pandemic? and how had they adapted themselves to these conditions?