واکاوی نقش انگاره احساس امنیت در ارتقاء مشارکت اجتماعی شهروندان شهر شیراز

مشارکت اجتماعی بیانگر گونه های مختلف کنش های فردی و گروهی موثر بر فرایند تصمیم سازی و تصمیم گیری درباره امور عمومی است .بعد ذهنی مشارکت، تمایل به مشارکت اجتماعی است و به‌دلیل اعتماد و سایر عوامل زمینه‌ساز ایجاد می‌شود و بعد عینی مشارکت اجتماعی به‌صورت عضویت، نظارت، اجرا و تصمیم‌گیری بروز می‌کند و بیانگر پیوند عینی افراد است. به نظر می‌رسد وجود و تقویت ابعاد مختلف امنیت، نقش بسزایی در تقویت هر دو بعد ذهنی و عینی مشارکت اجتماعی شهروندان داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، تحلیل نقش انگاره امنیت در ارتقاء مشارکت اجتماعی شهروندان شهر شیراز، ازطریق اولویت‌بندی مولفه‌های موثر بر میزان مشارکت اجتماعی و روش آن توصیفی تحلیلی و پیمایشی است. برای اولویت‌بندی انگاره‌های موثر بر میزان مشارکت شهروندان، پرسش‌نامه‌ای تدوین و به‌طور تصادفی میان 256 نفر از جامعه آماری توزیع شده و برای تحلیل داده‌ها و بررسی نقش انگاره امنیت از نرم‌افزار spss و آزمون t استفاده شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند امنیت بیش از سایر عوامل، زمینه مشارکت اجتماعی فعال شهروندان را فراهم می‌آورد و پس از آن، به ترتیب عوامل اثربخشی، نقش‌آفرینی، انگیزه، تناسب، حمایت، اعتماد، اطلاعات و آموزش، احساس مسئولیت، تعلق و دلبستگی، زمینه و مقدمات و دعوت از عوامل تاثیرگذار بر آن هستند. همچنین، در بخش نتیجه، راهکارهای ارتقاء هر یک از این مولفه‌ها بیان شده است.