اسلام‌گرایی: گفتمان مقاومت

مسیله اساسی این مقاله، اسلام‌گرایی به‌عنوان گفتمان سیاسی- اجتماعی است. فرضیه پژوهش این است که گفتمان اسلام‌گرایی نوعی مقاومت دربرابر سلطه گفتمان مدرنیته غربی است. گفتمان اسلام‌گرایی با تعریف سیاسی از اسلام، نیروهای به‌حاشیه‌رانده گفتمان مدرنیزاسیون را جذب می‌کند. این گفتمان با صورت‌بندی جدیدی از اسلام، الگوی بدیلی برای مدیریت جامعه پیشنهاد می‌کند. گفتمان اسلام‌گرایی مدرنیزاسیون غربی در کشورهای اسلامی را به‌چالش می‌کشد. اسلام‌گرایان با به‌دست دادن روایتی سیاسی از اسلام، به گردآوری نیروهای مقاومت دربرابر سلطه گفتمان مدرنیته غربی می‌پردازند.