تحلیل جامعه‌شناختی دست‌یابی به فرصت ‌های آموزش عالی در ایران (آزمون‌‌های سراسری 1381-1384)

چکیدهموضوع این مقاله، بررسی نابرابری (تفاوت پذیری) در دست‌یابی به فرصت‌های آموزش عالی است. منظور از دست‌یابی به فرصت‌های آموزشی، دسترسی به آموزش عالی در بخش دولتی است. نویسندگان این مقاله دست‌یابی به فرصت‌های آموزشی را با معرّف‌های نمره آزمون ورودی دانشگاه‌ها و میزان پذیرفته‌شدگان بر حسب استان‌های کشور مطالعه کرده‌اند. سوال اصلی تحقیق این است: نابرابری در دست‌یابی به فرصت‌های آموزش عالی چگونه قابل تبیین است؟ چارچوب نظری پژوهش با استفاده از رهیافت ستیزگرایی و نظریه بوردیو ساخته شده است. در مدل ارایه‌شده، دست‌یابی به فرصت های آموزشی تابع سرمایه‌های اقتصادی و فرهنگی است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد در دست‌یابی به فرصت‌های آموزشی، تاثیر سرمایه فرهنگی والدین بیشتر از سرمایه اقتصادی آنان است.