درآمدی بر نظام جنسیت و نابرابری اجتماعی در ایران دوره ساسانی

باستان‌شناسی جنسیت شاخه‌ای از باستان‌شناسی اجتماعی است که به تحلیل و بررسی نظام جنسیت جوامع و هویت جنسیتی افراد و گروه‌های مختلف‌ می‌پردازد. موضوع این پژوهش، بررسی نابرابری اجتماعی میان زنان و مردان در ایران دوره ساسانی است. اعمال گونه‌ای تبعیض جنسیتی و برتری مردان که بر ساختار اجتماعی و جنسیتی جامعه ساسانی استوار است، در مواد فرهنگی و منابع مکتوب این دوران نمود یافته است. هدف این مقاله، بررسی شرایط عمومی زنان- در مقایسه با مردان- و تبیین نقش و جایگاه آن‌ها در اجتماع ساسانی با توجه به تحلیل نظام جنسیت در این دوران است. برای این منظور، از تحلیل تطبیقی (مقایسه جایگاه زنان و مردان به‌عنوان دو گروه جنسیتی متفاوت) بهره گرفته‌ و در کنار شواهد باستان‌شناختی، از متون دینی و حقوقی ایران ساسانی به‌عنوان شواهد مکمّل استفاده کرده‌ایم.