|
|
|
|
بررسی تطبیقی نقش ناکارآمدی دستگاه سرکوب در انقلاب‌های عربی: مطالعه موردی تونس، مصر، لیبی و یمن
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عظیمی دولت آبادی امیر
|
|
منبع
|
جامعه شناسي تاريخي - 1396 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:139 -158
|
|
چکیده
|
این مقاله با هدف بررسی نقش دستگاه سرکوب در انقلاب‌های عربی سال 2011 به انجام رسیده است. در این سال چهار رژیم عربی (تونس، مصر، لیبی و یمن) یکی پس از دیگری از هم فروپاشید، اما برخی دیگر نظیر بحرین، مراکش، الجزایر و اردن با وجود این‌که با اعتراضات گسترده مردمی مواجه شدند، ولی رخداد انقلاب را تجربه نکردند. شروط علّی مشترک چندی در فروپاشی این رژیم‌های سیاسی یا آن‌چه به عنوان انقلاب‌های عربی شناخته می‌شود، موثر بوده است. این تحقیق با توجه به تجارب انقلاب‌های پیشین و انتظار برآمده از دستگاههای نظری انقلاب، بدنبال بررسی یکی از تعیین کنند ترین علل وقوع انقلاب‌هاست و در صدد است تا به این پرسش پاسخ دهد که آیا عامل »ناکارآمدی دستگاه سرکوب « و به طور مشخص ارتش، در وقوع انقلاب‌های عربی موثر بوده است؟ نتایج این تحقیق از طریق مقایسه چهار مورد انقلابی (تونس، مصر، لیبی و یمن) و دو مورد غیرانقلابی (الجزایر و مراکش) با استفاده از روش تطبیقی و با کمک تکنیک اختلاف میل نشان می‌دهد که عامل ناکارآمدی دستگاه سرکوب در هر چهار مورد انقلابی مشترک بوده است و کشورهای عربی که با وجود مشابهت‌ها با کشورهای فوق، واقعه انقلاب را در سال 2011 تجربه نکردند، فاقد شرط یادشده بوده‌اند و بنابراین حضور و غیاب این عامل در وقوع/ عدم وقوع این انقلاب‌ها تعیین‌کننده بوده است.
|
|
کلیدواژه
|
انقلاب‌های عربی، ناکارآمدی دستگاه سرکوب، روش تطبیقی
|
|
آدرس
|
پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی, گروه جامعه شناسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
aazimii@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A comparative study of the role of the ineffectiveness of the repressive apparatus in Arab revolutions:A case study of Tunisia, Egypt, Libya and Yemen
|
|
|
|
|
Authors
|
azimi dolatabadi amir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|