تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‌های بومی پیاز ایرانی به کمک نشانگر مولکولی RAPD
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
احمدی مشگنانی فاطمه ,نصراصفهانی مهدی ,ابراهیمی محمدعلی
|
|
منبع
|
ژنتيك نوين - 1394 - دوره : 10 - شماره : 2 - صفحه:299 -303
|
|
چکیده
|
برنامه‌های اصلاحی گیاهان بر اساس تنوع و انتخاب صفات برتر کمی و کیفی صورت می‌گیرد. لذا ارزیابی تنوع ژنتیکی، اولین مرحله در برنامه‌های اصلاحی است. در این راستا، استفاده از روش‌های جدید مطالعه تنوع ژنتیکی ضروری به نظر می‌رسد. در این بررسی تعیین تنوع ژنتیکی سیزده ژنوتیپ پیاز ایرانی در مقایسه با دو ژنوتیپ خارجی با استفاده از نشانگر رپید (rapd) صورت گرفته است. یازده آغازگر تصادفی استفاده شده در ژنوتیپ‌های پیاز چند شکلی نشان دادند. محاسبات آماری بر اساس ضریب تشابه جاکارد و گروه‌بندی به روش upgma با استفاده از نرم‌افزار ntsys ver. 2.02 انجام شد. در نمودار حاصل در حد تشابه 94 درصد ژنوتیپ ها در پنج گروه جای گرفتند. ضریب کوفنتیک (cophenetic) بین ماتریس تشابه و نمودار حاصل87/0r = به دست آمد. ژنوتیپ‌های سفید قم و یزد با ضریب تشابه 94 درصد بیشترین تشابه و ژنوتیپ‌های کاشان و پادوک با ضریب تشابه 30 درصد کم‌ترین تشابه را نشان دادند. ژنوتیپ‌های تگزاسارلیگرانو و خمین در یک گروه با ضریب تشابه 80 درصد و یلو سوئیت اسپانیش و یاسوج با ضریب تشابه 83 درصد در گروه دیگر قرار گرفتند. لذا، این احتمال وجود دارد که اجداد اولیه دو ژنوتیپ تگزاسارلیگرانو و سوئیتیلواسپانیش متعلق به ژنوتیپ‌های مورد آزمون ایرانی باشند.
|
|
کلیدواژه
|
پیاز (Allium cepa)تنوع ژنتیکیRAPDDNA
|
|
آدرس
|
مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان, ایران, مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان, ایران, دانشگاه پیام نور, گروه بیوتکنولوژی کشاورزی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|