بررسی تنوع ژنتیکی برخی لاین‌های جو زراعی با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP

جو یکی از غلات مهم در جهان است که به عنوان غذا مورد استفاده بشر و حیوانات قرار می‌گیرد. کاهش تنوع ژنتیکی در این گیاه موجب آسیب‌پذیری شدید در برابر تنش‌های محیطی، آفات و بیماری‌ها و در نتیجه کاهش عملکرد شده است. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 64 لاین زراعی جو در یک طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار با استفاده از نشانگر مولکولی aflp بررسی شد. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی و تعیین تنوع ژنتیکی موجود در لاین‌های مورد بررسی جو از نظر مولکولی و استفاده از اطلاعات حاصل در انتخاب والدین برای انجام تلاقی و تولید جمعیت‌های مناسب در نسل‌های بعدی بود. با استفاده از 8 ترکیب آغازگری aflp تعداد 749 باند حاصل شد که 93 باند چندشکل بودند. بیشترین و کمترین باند چندشکل به ترتیب، با استفاده از ترکیبات آغازگری m-cta/ e-aca (16 باند) و m-ctc/ e-aca (7 باند) حاصل شد. از آنجا که بیشترین میزان pic مربوط به ترکیب آغازگری e-aca/ m-caa (41/0) بود، بنابراین می‌توان از آن برای تمایز بین ژنوتیپ‌های جو با خویشاوندی بسیار نزدیک استفاده کرد. تجزیه خوشه‌ای صفات مولکولی بر اساس ضریب تشابه جاکارد، لاین‌های مورد مطالعه را به 7 گروه تقسیم کرد. تجزیه به مختصات اصلی (pcoa) نیز نتایج تجزیه خوشه‌ای را تایید کرد. لاین 41 و رقم بومی صحرا کمترین تشابه ژنتیکی را نشان داده و دارای بیشترین فاصله یا اختلاف ژنتیکی بودند. بنابراین در برنامه‌های اصلاحی می‌توان از این دو لاین برای انجام تلاقی و تولید نتاج دارای تنوع ژنتیکی بالا استفاده کرد.