تجزیه ارتباطی زمان گلدهی و تنوع تک نوکلئوتیدی ژن‌های Ppd-H1، HvCO1 و HvGI در جو (H.Vulgare)

به منظور شناسایی نشانگرهای snp موثر در گلدهی جو در ژن‌های کاندید ppd-h1، co1 وgigantea، از تجزیه ارتباطی در مجموعه‌ای از 52 رقم جو ایرانی و خارجی استفاده گردید. بر اساس 42 نشانگر est-ssr ساختار ژنتیکی جمعیت به دو زیرجمعیت فرعی تقسیم گردید که با مبدا ارقام در ارتباط بودند. تنوع نوکلئوتیدی بالایی در ناحیه اگزون ژن ppd-h1 مشاهده شد ولی ژن‌های gigantea و co1 تنوع محدودتری نشان دادند. وسعت نامتعادلی پیوستگی (linkage disequilibrium) در هر سه ژن متغیر و پایین بود که بیانگر سودمندی روش تجزیه ارتباطی ژن کاندیدا برای دسترسی به نقشه واضحی از ژن‌های کنترل زمان گلدهی در جو می‌باشد. ارتباط معنی‌داری بین ژن‌های gigantea و ppd-h1 با زمان گلدهی مشاهده شد به طوری‌ که باعث تفاوت یک هفته‌ای در زمان گلدهی می‌شد، در حالی که ارتباط معنی‌داری بین زمان گلدهی و تنوع در ناحیه اینترون ژن co1 مشاهده نگردید. اثر متقابل بین مکان‌های ژنی نیز از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتایج این تحقیق نشان داد که ژرم پلاسم مورد مطالعه و به ویژه ارقام ایرانی دارای تنوع زیادی از نظر ژن‌های کاندید مورد بررسی می‌باشند که می‌تواند در برنامه‌های به نژادی برای زمان گلدهی در جو مورد استفاده قرار گیرد. برخی از آلل‌های snp شناسایی شده قادرند تا یک هفته زمان گلدهی را در جو تسریع نمایند که می‌توان از آن‌ها در برنامه‌های گزینش به کمک نشانگر استفاده نمود. همچنین آلل جدیدی در ژن gigantea شناسایی گردید که در گلدهی دیر هنگام نقش عمده‌ای دارد.