بررسی تنوع ژنتیکی بین جمعیت‌های گشنیز با استفاده از نشانگرهای issr

ارزیابی تنوع ژنتیکی گشنیز برای برنامه‌های اصلاحی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی اهمیت زیادی دارد. در این تحقیق، با هدف بررسی ساختار جمعیت‌های گشنیز ایران، تعداد20 جمعیت گشنیز که از نواحی مختلف کشور جمع‌آوری شده بود، با استفاده از 10 نشانگر issr مورد ارزیابی قرار گرفتند. این نشانگرها در مجموع تعداد 111 بند در جمعیت‌های مورد بررسی ایجاد کردند که از این تعداد،80 قطعه چندشکل بوده و میانگین چندشکلی از 0.2 تا 0.35 به ازای هر آغازگر متفاوت بود. به‌منظور تعیین کارایی نشانگرها، محتوای اطلاعاتی چندشکلی (pic) و همچنین درصد چندشکلی آن‌ها محاسبه شد. میانگین درصد چندشکلی تعیین شده در مجموع جمعیت‌های مورد بررسی 72.2 بود. آغازگر p2 با دارا بودن تنوع و قدرت تمایز در میان جمعیت‌ها، آغازگر‌ بهتری جهت بررسی تنوع ژنتیکی در میان جمعیت‌های گشنیز ایران بود. نتایج حاصل از گروه‌بندی تجزیه خوشه‌ای به روش upgma بر اساس ضریب تشابه جاکارد جمعیت‌ها را در سه گروه طبقه‌بندی نمود. بر اساس نتایج این تحقیق، گشنیزهای ایران دارای تنوع ژنتیکی بالایی بوده و نشانگر issr به‌خوبی قادر به تفکیک جمعیت‌های گشنیز می‌باشد. وجود تنوع ژنتیکی زیاد بین جمعیت‌های گشنیز این امکان را فراهم می‌سازد تا به‌نژادگران از این تنوع ژنتیکی وسیع برای انجام تلاقی‌های هدفمند به‌منظور پیشبرد برنامه‌های اصلاحی و راهبردهای حفاظتی این گونه گیاهی بهره‌برداری کنند.

study of genetic diversity among coriander populations (coriandrum sativum l.) using issr markers

genetic diversity of coriander is very important for future breeding programs and genetic resource conservation. to evaluate genetic diversity and population structures, 20 populations of coriander collected from different regions of iran were assessed using 10 issr markers. the markers generated a total of 111 bands in the studied populations of which 80 bands were polymorphic. the average polymorphism ranged from 0.2 to 0.35 per primer. to determine the efficiency of issr markers, their polymorphic information content (pic) and polymorphic percentage were calculated. the average polymorphism was 72.2 percent among the assessed population. primers p2 showed the best marker parameters and were identified as the most effective primers for assessing genetic diversity in iranian coriander populations. cluster analysis based on the jaccard coefficient by upgma classified populations into three groups. according to the results, there is a high genetic diversity among iranian coriander and issr can effectively differentiate the populations. this genetic diversity could be employed by the plant breeders in further breeding programs to introduce new varieties and improve conservation strategies as well.